‍ روایاتی وجود دارد و قواعدی وجود دارد در کلمات اهل بیت علیهم السلام که این معیّت را برای ما بیشتر ترسیم می‌کند و به ما یاد میدهد که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم. تمام احکام شریعت ذیل این بحث است که چطور در معیت اهل بیت علیهم السلام باشیم. آیت الله پهلوانی می‌فرمود بر همه ی افراد واجب است هر روز یک‌ ساعت را به تحصیل معارف اهل بیت علیهم السلام بپردازند. تمام کلمات اهل بیت و دستورات دین ما را به این سمت حواله می‌کند که بیا و با اهل بیت علیهم السلام باش! دستوری که اهل بیت داده اند و حرکتی که حضرت اباعبدالله علیه السلام صورت داده اند، برای حرکت به سمت معیت با ایشان در همین الان است. دیدنشان، شنیدن از آنها، گفتگو کردن با ایشان، شنیدن تفسیر قرآن از آنها، سیر کردن و نشستن و برخاستن با ایشان... [و در این راه باید کار کرد و زحمت کشید] یک آقایی در دوره ای از عمرش روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام میخوانده. یعنی برای معیت پیدا کردن با اباعبدالله علیه السلام زحمت می‌کشیده! و حالت تشنگی داشته برای این معیت... چطور میشود که خزائن الهی که اهل بیت علیهم السلام باشند‌، هستند راه هم معلوم است ولی بنده نشسته ام و کاری نمیکنم این چیزی جز خسران است؟ ما در روضه امام حسین علیه السلام نشسته ایم و عنایتی به ما هست که از گناه نمیتوانیم لذت ببریم پس دنیای ما هیچ وقت مثل دنیای افراد بی قید و بند نمی‌شود، اگر برای آخرت خود حرکت نکنیم می‌شویم خسر الدنیا و الاخره! قدم اول برای درک این معیت و همراهی؛ معرفت است! مادامی که معرفت به شکلی که باید صورت نگرفته باشد، من چه می‌توانم از معیت بفهمم؟! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor