شعله ی طور
‍ درگاه اهل بیت علیهم السلام جای امنی است. آنجاست که افراد بلند می‌شوند... ببینیم این معرفت که مقدمه ی معیّت با اهل بیت علیهم‌السلام در همین دنیا می‌شود در حضرت ابالفضل العباس علیه السلام چگونه ظهور می‌کند؛ ایشان خطبه ای دارند که در مکه بر بام کعبه ایراد کردند در شرایطی که گروهی قصد ترور امام حسین علیه السلام را داشتند. بخشی از خطبه را می‌خوانیم تا معرفت‌ الامام را از حضرت عباس علیه‌السلام بشنویم. اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذی شَرَّفَ هذا (اشاره به بیت الله‌الحَرام) بِقُدُومِ اَبیهِ؛ سپاس و شکر خدا را که شرف داد این خانه را به قدوم امیرالمومنین علیه السلام. مَن كانَ بِالاَمسِ بیتاً اَصبَح قِبلَةً؛ خانه ای عادی بود ولی بعد از آن شد قبله... أَیهَا الكَفَرةُ الفَجَرة اَتَصُدُّونَ طَریقَ البَیتِ لِاِمامِ البَرَرَة؟ ای کافران، ای فاجران! آیا طریق خانه حق را به روی امام مردم می بندید؟ مَن هُوَ اَحَقُّ بِه مِن سائِرِ البَریه؟ کسی که از تمام مردم سزاوارتر و حق‌دارتر است به این خانه. وَ مَن هُوَ اَدنی بِه؟ و چه کسی از او[امام علیه‌السلام] به حقیقت این خانه نزدیکتر است؟(مذاکره امام سجاد علیه السلام با شبلی درباره حج، را بخوانید.) وَ لَو لا حِكمَ اللهِ الجَلیه وَ اَسرارُهُ العِلّیه وَاختِبارُهُ البَریه لِطارِ البَیتِ اِلیه قَبلَ اَن یمشی لَدَیه؛ اگر عالم، عالم ناسوت و نظام اسباب نبود و قرار نبود مردم در این دنیا امتحان شوند و خداوند تبارک و تعالی اسرار مکنون و پنهانی نداشت که مربوط به عوالم عِلّی اش شود، و اگر حکمت جلیه خداوند اقتضاء نمی‌کرد، این خانه به پرواز در میآمد و به قدوم امام حسین علیه السلام تمسک می‌یافت قبل از اینکه ایشان به سوی آن حرکت کند. قَدِ استَلَمَ النّاسُ الحَجَر وَ الحَجَرُ یستَلِمُ یدَیه؛ مردم بر حجر الاسود استلام می‌کنند اما خود حجر الاسود به دستان امام حسین علیه السلام تبرّک می‌جوید!  وَ لَو لَم تَكُن مَشیّةُ مَولای مَجبُولَةً مِن مَشیهِ الرَّحمن، لَوَقَعتُ عَلَیكُم كَالسَّقرِ الغَضبانِ عَلی عَصافِیرِ الطَّیران؛ اگر مشیّت مولای من فانی در مشیت الله نبود اگر اراده خدا نبود که ما صبر کنیم تا حقیقت بعدا معلوم شود، من مانند باز شکاری که به دسته گنجشکان حمله میکند، همه شما را نابود می‌کردم. اَتُخَوِِّنَ قَوماً یلعَبُ بِالمَوتِ فِی الطُّفُولیة فَكَیفَ كانَ فِی الرُّجُولیهِ؟ ما را از مرگ می‌ترسانید؟ ما کسانی هستیم که در طفولیت با مرگ بازی می‌کردیم! از حضرت عباس علیه السلام بر می‌آید که این چنین از حضرت اباعبدالله علیه السلام دفاع کنند... ببینید چه شد و چه اتفاقی افتاد که ایشان با این عظمت در ظهر عاشورا به امام حسین علیه‌السلام عرضه داشت؛ از دنیا خسته شده ام و در حال خفه شدن هستم... 🔹جلسه چهارم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive