بسمه تعالی ▪️در تلخ کامی شهادت ، مشغول مطالعه صحیفه بودم رسیدم به این نامه امام در سال 46 به آیه الله محمد یزدی ظاهرا آقای یزدی از مصیبت ها و مشکلات در راه نهضت، برای امام درد دلی کرده بودند و امام جواب می دهند: 🔹قيام مردان حق از اعصار قبل از اسلام و از بدو اسلام توأم با مشكلات عظيمه بوده است كه گرفتاريهاى شما آقايان محترم و فشارهاى دستگاه جبار در قبال آنها سهل است؛ مع ذلك با ملاحظه ظروف و مشكلات داخل و خارج بايد از اين پايدارى تشكر كنم. با اطمينان نفس به شما آقايان محترم وعده فرج قريب مى ‏دهم، چه عمر من در اين آخر وقت به آن برسد يا نه. آتشى كه در كانون سينه‏ ها و قلبها روشن شده است، خاموش شدنى نيست يا لااقل به اين زودى خاموش نخواهد شد و ممكن است شماها شاهد انفجار عظيم آن باشيد. لِيَهْلِكَ مَن هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحيى‏ مَنْ حَىَّ عَنْ بَيِّنَةٍ. مأيوس نباشيد و به خود يأس را راه ندهيد، قوى باشيد و ديگران را تقويت كنيد و تواصى به صبر و تواصى به حق كنيد. خداوند با شماست. والسلام عليكم. - روح اللَّه الموسوى الخمينى. صحيفه امام، ج‏2، ص: 170 @m_seraj_ir