📝جامعه اسلامی، جامعه بره‌ها نیست ⭕️برشی از کتاب (بایدها و نبایدها) اثر شهید آیت الله بهشتی 🔹طبق روایت امام جعفر صادق (علیه‌السلام) خدا توده‏ها را به كيفر گناه زبده‏ ها مشمول عقاب و كيفر خويش نمى‏ كند. اما چه وقت؟ وقتى كه زبده‏ ها فقط گناهان شخصى سرّى داشته باشند؛ گناهانى داشته باشند سرّى، كه آثارش به خارج سرايت نمى‏ كند، بلكه فقط يك تخلف شخصى سرّى است؛ اما وقتى زبده‏ ها آشكارا مرتكب كارهاى ناپسند شوند و توده در صدد جلوگيرى از اين زبده‏ ها برنيايد، هر دو مستحق كيفر خداى عزوجل خواهند بود. 🔸اين حديث ناظر به مسئوليت توده‏ ها براى نگهدارى زبده‏ ها در راه خير و صلاح است و از آن حديث هاست كه بايد زمينه اصلى يك بخش عمده از مسائل مربوط به نظام ادارى و اجتماعى و اصلاح كار قرار مى‏ گيرد… آقايى كار خلافى مى‏ كند و فردى عامى به او مى‏ گويد آقا، اين كار شما خلاف است؛ چرا كردى؟ پاسخ مى‏ شنود: «برو! عالم را با جاهل بحثى نيست». بنده خدا هم سرش را زير مى‏ اندازد و مى‏ رود. امير مرتكب خلافى مى‏ شود؛ يك فرد عادى به او مى‏ گويد آقا، چرا اين خلاف را كردى؟ پاسخ مى‏ شنود: «پس انضباط اجتماعى كجا رفته! به من مى‏ گويند مافوق و به تو مى‏ گويند مادون. مادون را با مافوق بحثى نيست!» برو بابا با آن علمت اى عالم! برو بابا اى رئيس و مافوق با آن انضباط تشكيلاتى‏ ات! برو كشكت را بساب! اينها به درد اسلام نمى‏ خورد. به تو مى‏ گويند عالم، نمى‏ گويند معصوم؛ به تو مى‏‌گويند مافوق، نمى‌گويند معصوم. 🔹هيچ زيربناى اجتماعى از آن زيربناى شوم خطرناكتر نيست كه انسانى، يا انسانهايى، بتوانند هر چه مى‏ خواهند بكنند بى‏ آنكه بشود بر آنها خرده گرفت و بى‏ آنكه بشود از آنها بازخواست كرد. مسئوليت در جامعه اسلامى مسئوليت متقابل است. همه نسبت به يكديگر مسئول‏ند. «كُلّكُم راع و كلّكم مسئولٌ عَن رعية». 🔸جامعه اسلامى جامعه هوشيارها و زبان‏دارهاست. جامعه اسلامى جامعه مردم فضول است؛ نه از آن فضولیهاى بيجا و نه زبان‏دار ؛ به اين معنا كه بره نيست. جامعه بره‏ ها نيست؛ جامعه آدم‌هاست. آدمى كه انتقاد مى‏ كند و در كار همه دقت مى‏ كند. اما به خاطر چى؟ به خاطر پاسدارى از محترمترين چيزها: حق و عدل. 🔹حق و عدل از همه كس محترمتر است؛ پاسدارى از آيين حق و آيين عدل، فضيلت و عدالت و حق‏پرستى و خداپرستى، نورانيت و روشنى، مبارزه با ظلمت و حمايت از نور. اين حديث را اول به گوش كسانى بخوانيد كه انتظار دارند آنچه مى‏ كنند كسى بر آنها خرده نگيرد. بعد به گوش مردم عوام، يعنى توده‏ ها كه خيال مى‏ كنند فقط براى اطاعت و باركشى و باربرى و فرمانبرى آفريده شده‏ اند، بخوانيد. 🔸انسان‌ها فرمان مى‏‌برند اما از فرمانده‌اى كه براى ديگران حق انتقاد نسبت به خود را محفوظ مى‏‌داند. فرمان مى‏‌برند، ولى با حفظ حق انتقاد؛ با حفظ حق رسيدگى و پرسش. https://eitaa.com/joinchat/2367553583C4b7a5731ec