🖕🖕🖕🖕 جلسه دوم یکی از عوامل مهمی که باعث تنهایی ولی خدا می‌شوند، «شبهه»ها و «فتنه»ها هستند. وقتی شبهه و فتنه با هم ترکیب می‌شوند، به شدت کارگر می‌افتند. شبهات فضا را تاریک می‌کنند و در فضای تاریک، فتنه‌ها اثر می‌گذارند. گاهی فتنه‌ای مثل فتنه «ابن زیاد» رخ می‌دهد. او وارد کوفه می‌شود؛ مردم را تهدید می‌کند و آنها را از لشگر شام و قطع حقوق می‌ترساند. در حقیقت، این شبهات زمینه باروری فتنه‌ها را فراهم می‌کنند وگرنه در فضای روشن، فتنه‌ها کارساز نیستند. از بین شبهات فراوانی که به برخی از آنها اشاره شده است، اساسی‌ترین شبهه، شبهه «حسبنا کتاب الله» است که در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) آغاز شد. معنای روی دیگر چنین سخنی این است که اسلام نیاز به ولیّ ندارد و کتاب برای ما کافی است، در حالی که شیعه و سنی به شکل متواتر نقل کرده اند که حضرت به صراحت فرمودند:  «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَیْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی‌»(کمال‌الدین، ص64) هر چند بعضی‌ها این روایت را هم تحریف کرده و گفته اند: «كِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِی‌». 2. جعل شخصیت در مقابل اهل بیت(ع) شبهه بعدی جبهه باطل برای تنها ساختن ولیّ خدا، بعد از ممانعت از نشر فضایل اهل بیت(ع)، پرداختن به جعل شخصیت بود، شخصیت‌های علی البدل ساختند که در دنیای سیاست کار رایجی است. از این رو، در برابر امیرالمومنین(ع) که حقیقتا صاحب فضایل است، برای دیگران فضیلت علم کردند. در این زمینه، معاویه دو کار عمده انجام داد: اول دستور داد که کسی حق ندارد درباره فضایل علی(ع) و ا هل بیت عصمت و طهارت(ع) حدیث نقل کند وگرنه کشته خواهد شد. بعد هم به استاندارانش دستور داد برای اشخاصی فضیلت نقل کنند. کار جعل فضایل به اندازه‌ای رایج شد که خود معاویه گفت بس است! جعلیاتی همچون: «مَثَل اصحاب من، مَثَل ستارگان آسمان است، به هر کدام اقتدا کنید، هدایت می‌شوید.» را نقل کردند، اما خوب بودن همه صحابه، خلاف سخن صریح کتاب خدا است که می‌فرماید: داخل صحابه، منافقین هم وجود داشته‌اند. آیات متعددی از سوره منافقون، مجادله و توبه به این مساله اشاره کرده است. برای مثال در آیه شریفه 101 از سوره مبارکه توبه می‌خوانیم: «وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ؛ گروهی از عرب های بادیه نشین که گرد شما را گرفته‌اند منافقند و گروهی از مردم مدینه نیز در نفاق اصرار می‌ورزند.» در برابر «الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة» جعل کردند که کسانی نیز پیرمردهای اهل بهشت هستند.