چطور میتوان جمهوریت را در کنار اسلامیت به تمامی حفظ کرد، در حالی که مردم آرای متفاوتی دارند؟
▫️بله، واقعا آرای متفاوت وجود دارد؛ اما ما از این تفاوت آرا رنج نمیبریم یعنی این اختلاف، به مخالفت نمیانجامد؛ ما در اصول و ریشههای اصلی مشترکات زیادی داریم و این اصول در حقیقت اکنون در بخشهایی خدشهدار و باعث شده تا پراکندگیها نمودار شود. اگر به عدالت، آزادی و آرای مردم توجه شود، دوباره جمهور برمیگردد. مثلا اگر در انتخابات، ۵۰ تا ۷۰ درصد از مردم رای ندهند، آیا این عدم رای، نباید رای محسوب شود و مورد توجه قرار گیرد؟ پاسخ به این سوال مهم که چرا مردم رای ندادهاند تاکنون بررسی شده است؟ خب مسیر کسانی که رای دادهاند مشخص است، اما تکلیف بخش قابل توجه جامعه که در هر دوره از صندوقها فاصله میگیرند، چه میشود؟ آیا نباید بررسی و ریشهیابی شود؟ این همان مسئلهای است که امام خمینی میدید و نسبت به آن حساسیت داشت اتفاقا بیان صریحی از ایشان خطاب به خبرگان وجود دارد که گفتهاند چه کار دارید که مردم به چه کسی رای میدهند، ولو آنکه علیه من رای بدهند. در برخی موارد حتی دیده شده که عدهای رای خود را رای و ملاک جمهور میدانند و اگر کسی نظری متفاوت با آنها داشته باشد، او را از جمهوریت بیرون تلقی میکنند، در حالی که حقیقت، رای، نظر و تحلیل نزد مردم است. حتی اسلامیت هم از منظر فقاهت باید تحلیل شود، اما امروز هم جمهوریت و هم اسلامیت مورد مناقشه است؛ وقتی فقهای ما که کارشناسان اصیل دین و اسلام هستند در صحنه حضور نداشته باشند و نظرات آنها در اداره نظام اسلامی مورد توجه قرار نگیرد، اسلامیت زیر سوال میرود. اینکه عدهای تعیین کنند که اصلی مخالف اسلام و قانون اساسی نباشد، اسلامیت محقق نمیشود و نمیتواند تحلیل اسلامی را به صحنه بیاورد.
👇👇👇👇