🔰 در این کتاب اثبات می شود که انسان در عالم ماده محصور نیست و ساحتی فرامادی دارد. ساحت فرامادی انسان در مقایسه با ساحت مادی، اصیل است و قوام‌بخش انسانیت اوست. انسان سرشتی خاص دارد که در پرتو آن از شناخت‌ها و گرایش‌ها و توانایی‌هایی ذاتی و غیراکتسابی برخوردار است. همین امور فطری هستند که مسیر تکامل او را میسّر و حیاتش را معنادار می‌کنند. نفس مجرد و غیرمادی انسانی در عین ارتباط با بدن، از آن بی‌نیاز است و می‌تواند بعد از مفارقت از بدن (مرگ)، به حیات خود ادامه دهد؛ بلکه حیات بعد از مرگ برای او امری ضروری است. انسان برای رسیدن به بی‌نهایت آفریده شده است؛ یعنی تقرب حداکثری به کمال نامتناهی (خدا). او برای نیل به این سعادت حقیقی، افزون بر راه‌های عادی شناخت، نیازمند راهی فراعادی به نام وحی است. ضرورت وحی نیز ضرورت نبوت و معجزه و عصمت را در پی دارد؛ بنابراین سعادت حقیقی انسان جز در پرتو تعالیم دین راستین (اسلام) حاصل نمی‌شود. 💠به موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) بپیوندید: 📱@maab_iki