#احادیث_مهدویت 🔴 أُمِّ هَانِئٍ قَالَتْ: لَقِيتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَسَأَلْتُهُ عَنْ هَذِهِ اَلْآيَةِ: فَلاٰ أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ اَلْجَوٰارِ اَلْكُنَّسِ فَقَالَ إِمَامٌ يَخْنِسُ فِي زَمَانِهِ عِنْدَ اِنْقِضَاءٍ مِنْ عِلْمِهِ سَنَةَ سِتِّينَ وَ مِائَتَيْنِ ثُمَّ يَبْدُو كَالشِّهَابِ اَلْوَقَّادِ فِي ظُلْمَةِ اَللَّيْلِ فَإِنْ أَدْرَكْتَ ذَلِكَ قَرَّتْ عَيْنَاكَ . ام هانى گويد امام باقر سلام الله علیه را ملاقات كردم و اين آيه را از او پرسيدم «فَلاٰ أُقْسِمُ‌ بِالْخُنَّسِ‌اَلْجَوٰارِ اَلْكُنَّسِ‌» فرمود مقصود امامى است كه در زمان خود مخفى مى‌شود و تا مدت شش سال منقطع است و در سال ۲۶۰ غایب می شود سپس چون شهاب ثاقب در تاريكى شب پديدار شود اگر آن را درك كردى دو چشمت روشن شود. 📚کمال الدين، ج ۱، ص ۳۲۴ کانال معرفتی " معارف الشیعه " @maaref_shiaa