🛑 #مناسبتی/ دحو الارض
📆امشب شب دحو الارض و فردا روز دحو الارض...
🔰روز بیست و پنجم ماه ذی القعده روز «دَحْوُ الاَرْض » (گسترش یافتن زمین) است.
🌌 در شب این روز نیز طبق روایتی از امام هشتم علیهالسلام ولادت حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه الصلوه السلام و حضرت عیسی علیهالسلام واقع شده است.(1)
🔰همچنین این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف معرّفی شده است.(2)
✅این روز، جزء چهار روز(3) معروفی است که روزه آن پاداش و ثواب هفتاد سال روزه را دارد.(4)
🔷معنای دحوالارض
🔹«دَحْو» بر وزن «مَحْو» به معنای گسترش است، بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محل اصلیش تفسیر کردهاند، و چون این دو معنی لازم و ملزوم هم میباشند، به یک ریشه باز میگردند.
منظور از «دحوالارض» این است که در
آغاز، تمام سطح زمین را آبهای حاصل از بارانهای سیلابیِ نخستین فرا گرفته بود، این آبها تدریجا در گودالهای زمین جای گرفتند و خشکیها از زیر آب سر بر آوردند و روز به روز گستردهتر شدند.( 5) از طرف دیگر زمین در آغاز به صورت پستیها و بلندیها یا شیبهای تند و غیر قابل سکونت بود، بارانهای سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و درهها گستردند، و تدریجا زمینهای مسطّح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدنها به «دَحو الارض» تعبیر میشود.(6)
📜دحو الارض در آیات و روایات
به مسأله فوق هم در قرآن کریم و هم در روایات اشاره شده است. در قرآن کریم میخوانیم:
«وَالاَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحیها»؛(7) «و زمین را بعد از آن (آفرینش زمین و آسمان) گسترش داد.» مراد از «دَحیها» که از مادّه «دَحْو» است، همان «دحو الارض» میباشد.
در آیه دیگری میخوانیم:«وَالاَرْضِ وَماطَحیها»؛(8) «و قسم به زمین و کسی که آن را گسترانید.» کلمه «طَحیها» از مادّه «طَحْوْ» بر وزن «سَهْوْ» هم به معنای انبساط و گستردگی و هم به معنای راندن و دور کردن و از میان بردن است و در اینجا به معنای گستردن میباشد.
در روایات فراوانی بر فضیلت روز «دحو الارض» تأکید شده است که به یک نمونه از آنها اشاره میشود:
امام هشتم علیهالسلام فرمود: «صُومُوا فَاِنَّنی اَصْبَحْتُ صائِما؛ روزه بگیرید، من امروز روزهدار هستم.» عرض کردند: «جُعِلْنا فِداکَ اَیُّ یَوْمٍ هُوَ؟»؛ فدایت شویم، امروز چه روزی است؟» فرمودند: «یَوْمٌ نُشِرَتْ فیه الرَّحْمَةُ وَدُحِیَتْ فیهِ الاَرْضُ وَنُصِبَتْ فیهِ الْکَعْبَةُ وَهَبَطَ فیهِ آدَمُ؛(9) روزی است که در آن رحمت خداوند فراگیر شده است، زمین گسترش یافته است، کعبه نصب شده است و حضرت آدم علیهالسلام به زمین فرود آمده است.»
آداب و اعمال دحوالارض
١ ـ روزه داشتن، که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.(10)
٢ ـ احیاء و شب بیداری شب بیست و پنجم، که برابر با یک سال عبادت است.(11)
٣ ـ ذکر و دعا خواندن.
٤ ـ انجام غسل به نیّت روز دحوالارض.(12)
٥ ـ دو رکعت نماز؛ به این صورت که هنگام ظهر (و زوال شمس) دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار «حمد» و پنج مرتبه سوره «شمس» را بخواند، و بعد از سلام نماز بگوید: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ».(13) آنگاه این دعا را بخواند: «یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی. یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی. یا سامِعَ الاَْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَارْحَمْنی وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتی وَما عِنْدی، یا ذَالْجَلالِ وَاالاِْکْرامِ؛(14) ای در گذرنده لغزشها، از لغزش [و خطایم [در گذر. ای اجابت کننده درخواستها، دعاهایم را بپذیر. ای [خدایی] که صداها را میشنوی، صدایم را بشنو [و به من توجّه فرما] و مرا مورد رحمت خویش قرار بده، و از بدیهای من و آنچه نزد من است در گذر، ای صاحب جلالت و بزرگواری.»