علم و مشیت و اراده خدا و امامان علیه السلام در روایت است که امام صادق علیه السلام می‌فرماید: قُلُوبُنَا أَوْعِیَةٌ لِمَشِیئَهًْ اللَّهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَیْئاً شِئْنَا وَ اللَّهُ یَقُولُ‏ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ؛ قلوب ما ظرف مشیت الهی است. پس هنگامی که خدا چیزی را بخواهد ما خواسته‌ایم و این قول خداوند است که می‌فرماید: نمی‌خواهید مگر آنچه را که خدا می‌خواهد. (الهدایهًْ الکبری:۳۵۹؛ دلائل الامامهًْ: ص۵۰۶؛ الغیبهًْ طوسی: ص۲۴۷؛ تفسیر الصافی: ج۵، ص۲۰۶ ) همچنین امام صادق علیه السلام در جایی دیگر می‌فرماید: إِنَّ الْإِمَامَ وَکْرٌ لِإِرَادَِهًْ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَا یَشَاءُ إِلَّا مَنْ‏ یَشَاءُ اللَّهُ؛ همانا قلب امام، آشیانه اراده الهی است. نمی‌خواهد جز آن را که خدا بخواهد. (بحارالانوار: ج۲۵، ص ۳۸۵) در این روایت فرموده است: اگر خدا مشیت و اراده كند، اين اراده الهي مثل پرنده‌اي است كه آشيانه مي‌خواهد. پس آشيانه پرنده اراده و مشیت الهي، دل اهل بيت علیهم السلام است. از این مطلب این معنا نیز به دست می‌آید که اول، آنها باخبر و عالم هستند که در جهان چه مي‌گذرد، بعد موجودات ديگر آن را می‌فهمند حتی اگر آن موجودات دیگر فرشتگان مقرب باشند. بر همین اساس ‍یامبر گرامی صلی الله علیه وآله می‌فرمایند: ما هر گاه بخواهیم، خدا خواسته است و هنگامی که نخواهیم خدا نخواسته است. پس ویل کل ویل (منطقه‌ای در جهنم) برای کسی که انکار فضیلت ما و خصوصیات ما را بکند و انکار کند آنچه را که خدا به ما عطا کرده است؛ زیرا هر کس انکار کند چیزی از آنچه را که خدا به ما عطا کرده است؛ همانا که قدرت خدا و مشیت او را در مورد ما منکر شده است. (بحارالأنوار: ج‏۲۶، ص۷ إلزام الناصب: ج‏۱، ص۴۰؛ المناقب (للعلوی) :ص۱۲۶، بدین مضمون در: مشارق أنوار الیقین: ص،۲۸۷) #امام_زمان #معارف_ثقلین https://eitaa.com/kalame_thaghalein #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ