جملۀ سوم اشاره به يكى ديگر از راه‌هاى نفوذ شيطان و هواى نفس در انسان است؛ گاه مردم از روى حسن ظن و گاه از طريق تملق و چاپلوسى به مدح و ثناى افرادى مى‌پردازند؛ ولى گاه آنها كه از حال خود باخبرند و وضع خود را با آنچه به صورت مدح و تمجيد گفته مى‌شود كاملاً متفاوت مى‌بينند بيدار شده و سعى مى‌كنند خود را با حسن ظن مردم موافق كنند، گاهى با اين سخنان، فريب مى‌خورند و خود را مقرب درگاه الهى و در اوج فضيلت و اخلاق مى‌پندارند، در حالى كه در دام شيطان و هواى نفس گرفتارند.