🍃 از علی تا ولی به من که بی‌رمقم در نجف پناه بده نگاه روشن خود را به روسیاه بده به اشکِ روضه، مطلا کن آسمانم را برای مستی شامم دو جرعه ماه بده اجازه می‌دهی باشد فلک مسافرِ تو؟ نسیم را به تماشای صبح راه بده بتاب بر یخِ کفر و نفاقِ بعد نبی دوباره جِلوه‌ای تازه به قبله‌گاه بده «علی امیرِ من است و علی‌ست مولایم» بگو و برکهٔ خُم را بر آن گواه بده بتاب مهدیِ زهرا به یُمن بیا و بر همه عیدیِ دل‌بخواه بده