─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در پند و اندرز) فرموده است: (۱) مرد (آدمى) در دنيا نشانه‌اى🎯 است كه مرگها (سببهاى مرگ) در آن تير مى‌اندازند، و چپاول شده‌اى است كه بلاها و دردها بآن مى‌شتابند و با هر آشاميدنش گلو گرفتنى و در هر لقمه‌اش اندوهها است (هر لذّت و خوشى با اندوهى است) (۲) و بنده به نعمتى نمى‌رسد مگر به جدائى از #نعمت ديگرى، و رو نمى‌آورد به روزى از زندگيش مگر به جدائى روز ديگر از مدّت (زندگانى) خود (كه برايش مقدّر گشته) (۳) پس ما ياوران مرگيم (كه هر روزى بآن نزديك مى‌شويم و بهر نفس گامى به سويش پيش مى‌نهيم) و جانهاى ما نشانۀ تباهى‌ها است، پس از كجا ببقاء و هستى اميدوار باشيم در حاليكه اين شب و روز بچيزى شرافت و بزرگى ندادند مگر آنكه بشتاب باز گشتند در ويرانى آنچه ساخته و پراكندگى آنچه گرد آورده بودند؟! (آرى دلبستگى باين زندگانى شايسته نيست چون هر شب و روزى مى‌بينيم جمعى مُرده، مقام و بزرگواريشان از بين رفته ثروت و دارائيشان پراكنده مى‌گردد).