به نـام خــدای مهربـــان "در پشت صحنه‌ی غدیر"(۱) بارها احادیثی که پیامبر(ص) درباره امام علی(ع) بیان کرده‌اند شنیده‌ایم؛ از وصایت و برادری امام علی(ع) در دعوت خویشان تا حدیث منزلت و ثقلین و غدیر. همه‌ی احادیث در شان و منزلت حضرت علی(ع) هستند و بعضی‌هایشان به صراحت از جانشینی و ولایت ایشان حرف می‌زنند. اما علی‌رغم صراحت بعضی از آن‌ها، بودند کسانی‌ که در همان زمان مقابل سخن پیامبر(ص) ایستادند... برای ما که زمانی دور از عصر پیامبر(ص) زندگی می‌کنیم فهم ولایت امیرالمومنین ساده است اما چطور ممکن است انسان‌هایی که پیامبر(ص) را دیده و هوای وجودشان را نفس کشیده‌اند، آدم‌هایی که فضای مجازی و تکنولوژی‌های تخریب کننده نداشته‌اند، ماجرای ولایت امام(ع) را نپذیرند؟! اصلا فکر کنید کسانی که حجة الوداع را با پیامبر(ص) به جا آوردند و در غدیر بودند، چطور می‌توانند از غدیر عقب‌نشینی کنند؟ چطور می‌توانند تاکیدهای پیامبر(ص) در عرفات را از یاد ببرند؟ وحدیث ثقلین را که ورد زبان پیامبر(ص) بود از خاطر ببرند؟ منظورم از فراموشی نه فراموش کردن لفظ یا اصل حدیث است؛ که منظورم از یادبردن قصد پیامبر(ص) است. فراموش کردن وصیت پیامبر(ص) که با گوش و جان‌شان شنیدند و دیدند و حس کردند. ما اگر این‌جا در قرن 21 برای فهم اتمسفر واقعه غدیر باید کتاب بخوانیم و حوادث را کنار هم بچینیم، کسانی بودند که در آن اتمسفر نفس کشیدند، با گوش‌های خودشان شنیدند و با چشم‌هایشان قامت علی(ع) را کنار پیامبر(ص) بر منبر غدیر دیدند. پس چه شد که نپذیرفتند؟! #روایت_انسان https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5