شب و روز تاسوعا که میشود همه به یاد قمربنی هاشم حضرت ابالفضل سلام الله علیه میفتند. همه میگویند عباس، ادب داشت و باب الحوائج بود. همه حاجات خود را به در خانه عباس سلام الله علیه می‌برند. اما بیائیم کمی فکر کنیم. آیا حضرت عباس فقط برای حاجات گرفتن است؟ آیا نباید از ایشان درس دیگری بگیریم؟ مثلا درس یاری امام زمان عجل الله فرجه؟ درس وفاداری به امام زمان؟ درس فدا کردن خودمان در راه امام زمان؟ حضرت عباس برای امامش، همه داروندارش را داد. زیبایی، جوانی، عُمر و... تمام سرمایه اش را برای امام ش داد. و حالا ما آمده ایم از ایشان، حاجاتمان را بگیریم. اشکالی ندارد همه حاجاتمان را با ایشان در میان بگذاریم. اما فرق است بین فدا کردن و گرفتن ما از حضرت عباس حاجت میخواهیم اما ایشان همه دارایی ش را فدای امامش کرد. ما هم باید فکر کنیم چه چیزی از زندگی مان را در راه اماممان دادیم؟ عُمرمان؟ ثروتمان؟ فرزندانمان؟ از کدام دارایی مان در راه امام زمانمان استفاده کردیم؟ https://eitaa.com/mad_dahi_media