عمریست در هوای خودت گریه می کنی عمریست با نوای خودت گریه می کنی گاهی کنار تربت مخفی مـادرت بر خاک آشنای خودت گریه می کنی یک شب کنار پنجره فولاد می روی با حاجت و دعای خودت گریه می کنی شبهای جمعه زائر شش گوشه می شوی با یاد کــربلای خودت گریه می کنی با خواندن زیارت ناحیه تا سحر با سوز روضه های خودت گریه می کنی لایق نبوده ایم انیس غمت شویم با درد و غصه های خودت گریه می کنی ما که اهمیت به غیابت نمی دهیم از غربتت برای خودت گریه می کنی هر هفته نامه های مرا مـیـزنی ورق بر حال این گدای خودت گریه می کنی کس تاب آن نداشته هم گریه ات شود تنها تو پا به پای خودت گریه می کنی #نــوكـــر_نـوشـــت: #یا_صاحب_الزمان