👆 . زد به جان تو روضه ها شرر مونس تو شد دیده های تر داره میره سمت میدون عزیز قلب حسین و لیلا شده دشت کربلا از غم حسین غرق شور وغوغا میگه زیر لب حسین، بعد تو علی دیگه اف به دنیا العجل/به چهره ی آشنا پیمبر کربلا به اشبه الناس به محمد مصطفی پیکر علی پاره پاره شد دشت کربلا پر ستاره شد روخاک افتاده علی اکبر و حسین دست به زانو داره ابر چشمای پدر از غم پسر بی امون می‌باره با جوونا پیکر پاره پاره شو تو عبا میاره العجل/به پیکر نیمه جون به زانوی کم توون به قلب خون حسین به داغ مرگ جوون داری این روزا. بغض تو گلو قلب تو شکست. ازغم عمو بمیرم برای اشکای ساقی کربلا ابالفضل که دیده لبای خشکی که از عطش میگه یا ابالفضل به فدای اون که گفته بهش حسین ،، «یا اخا ابالفضل» العجل/به تشنگی حرم به ساقی وکوه غم به چشم‌وتیروعمود به دست ومشک وعلم رفته بین آب ساقی حرم داشت میون دل بغض و آه و غم بیرون اومد از فرات بالبای خشک و با مشک پرآب که بیاره آب برای لبای خشک گلای ارباب برسونه جرعه ای لااقل به لبهای طفل بی تاب العجل/ به روضه علقمه به دشمن و همهمه به لحظه ی آخرش به گریه ی فاطمه خون می‌باره از. دیده های تر روضه ها رسید. آخرش به سر شده لحظه ی وداع حسین و اشک از چشا میباره داره می‌ره سمت میدون باباجونی که رقیه داره میره و سر بریده برا رقیه، عدو میاره العجل/به گریه ی دخترش به بوسه ی آخرش به حال اهل حرم به اشکای خواهرش کربلا داره رنگ و بوی خون زخم به روی زخم. خون به روی خون چه جوری ببینه زینب حسینشو پاره پاره پیکر چه جوری ببوسه رگهای حنجری که بریده خنجر چه جوری بره اسارت، بمونه روخاک تن برادر العجل/به زینب و اضطرار به سینه ی بی قرار به آتیش خیمه ها علیکن بالفرار 👇