. از اینکه در دعواهای زناشویی کُل خانواده زن، طرفدار زن هستند و کُل خانواده مرد، حق را به مرد می دهند و از او دفاع می کنند؛ نتایج زیر را می توان گرفت: 🏷منطق آدمها در دعوای زناشویی کار نمیکنه. 🏷اگر از خانواده داماد یا عروس هستی، خیلی به افکار خودت در اینکه حق با کی هست و حق با کی نیست، مطمئن نباش. 🏷احتمالاً زن و شوهر هر دو مقصرند(هر چند به نسبت های متفاوت، اما خانواده های دو زوج این نسبتها در ذهنشان کم و زیاد می شود و واقعی و درست نیست). 🏷بهترین کار در کمک کردن به زن و شوهر در دعوای زناشویی، طرفداری و حمایت از داماد یا عروستان است نه از فرزند خودتان و یا اینکه لااقل خودتان را کنار بکشید و با سخن و رفتار و گاهی با سکوت های معنادار و حمایت گونه و گوش دادن های تایید آمیز، سیستم زندگی زوج را به هم نریزید. .......‌...................... #پ.ن: یه روز پسر ۱۱ ساله ام با گریه اومد و گفت ؛ صالح منو زده ازش پرسیدم تو چی کار کردی ؟ چون جلوی دوستاش هم بود ، بمن گفت مردم بابا دارن ، منم بابا دارم ، برو جلوشو بگیر و بزنش ... بازم پرسیدم تو چی کارکردی؟ آخرش گفت :صالح داشت با محمد صحبت میکرد، من هم با محمد شوخی کردم، و صالح ناراحت شد و منو زد. گفتم : اونا سه سال از تو بزرگترن و تو پریدی وسط حرفشون و شوخی کردی و باعث ناراحتی اونا شدی، پس مقصر بودی . خلاصه که با احساسی برخورد کردن و حمایت چشم و گوش بسته از خواهر و برادر و فرزند، فقط باعث میشم زندگی افراد بهم بخوره. عدالت باید در همه ی کارهایمان جاری باشد. .