. ✍ برکه‌ای خشکیده‌ام دریا به دردم می‌خورد جام من خالی شده صهبا به دردم می‌خورد سوی هر کس می‌روم، فورا رهایم می‌کند بنده‌ای زارم فقط مولا به دردم می‌خورد فتنه‌ها می‌آید و هر کس به سویی می‌رود لحظه‌های امتحان تقوا به دردم می‌خورد شرط توبه در رضای حجت الله است، پس... ...رخصت صاحب‌زمان تنها به دردم می‌خورد سائلم... دار و ندارم این دل ویرانه است ظاهرا بی‌ارزش است اما به دردم می‌خورد گرچه فردا بیشتر محتاج لطف مادرم مادری‌اش از همین حالا به دردم می‌خورد مطمئنم بیشتر از هر عمل، روز جزا نوکری خانه‌ی زهرا به دردم می‌خورد مُهر و امضایی که بر روی دلم زد فاطمه بیشتر از هر زمان فردا به دردم می‌خورد عرش حق لرزید وقتی فاطمه با خنده گفت: طرحِ تابوتی که گفت اسماء به دردم می‌خورد .