از امر تو اگر چه اطاعت نمیکنیم جز خویش را همیشه ملامت نمیکنیم عمری حرام شد پی دیدار این و آن ای دیده ی دریده، حلالت نمیکنیم تقصیر همت کم ما بود ، این فراق تقدیر را به طعنه مذمت نمیکنیم یک عمر انتظار کشیدی برای ما یک عمر در جواب تو : «فرصت نمیکنیم» جمع است جمع ما همه ی جمعه را که باز یک لحظه هم به شوق تو خلوت نمیکنیم ‌‌ شاعر شدیم و با غزلی نصفه نیمه هم در پیشگاهت عرض ارادتت نمیکنیم ای ماه! ما کجا و خیال وصال تو ؟! ما بیش ازین به عشق جسارت نمیکنیم سخت است باورش ولی از ما قبول کن "هرگز به این نبودنت عادت نمیکنیم" ✍ .