مناجات با خدا - امام حسین(ع) گرچه من را می توانی زود از سر وا کنی تا سحر این پا و آن پا می کنم در وا کنی آمدم دیگر بمانم پس مرا بیرون نکن مشت خاک آورده ام که کیسه ی زر وا کنى اول مهمانی از تو خواهشی دارم فقط می شود زنجیر را از پای نوکر وا کنی من خودم رسوای این و آن شدم با معصیت پیش چشم خلق لازم نیست دفتر وا کنی افتضاحی که به بار آورده ام شد دردسر اصلاً اینجا آمدم که از سرم شر وا کنی واسطه چه بهتر از این نام زهرا هست که آنقدر می کوبم این در را که آخر وا کنی گریه از نان شبی که می خورم واجب تر است کاشکی بر چشم خشکم نهر کوثر وا کنی من گرفتاری خود را می برم امشب نجف تا گره های مرا با دست حیدر وا کنی هر شبى که روزه ام وا مى شود با یا حسین مى شود رویم حسابى صد برابر وا کنى دست و پا کمتر بزن خیلى اذیت مى شوم مى شود زیر لگد چشمى به خواهر وا کنى بى حیا آهسته تر ، آهسته تر خنجر بزن کاشکى از گریه هاى مادرش پروا کنى #رضا_دین_پرور #مناجات_با_خدا_ماه_رمضان #امام_حسین_ع_مرثیه ایتا https://eitaa.com/madahanesfahan سروش http://sapp.ir/madahanesfahan گپ https://gap.im/Kanonmadahan 🇮🇷کانون مداحان وشاعران موسسه خیریه فرهنگی ومراکزآموزش مداحی اصفهان