مباهله در قرآن فمنْ حاجّک فیه منْ بعْد ما جاءک من الْعلْم فقلْ تعالوْا ندْع أبْناءنا و أبْناءکمْ و نساءنا و نساءکمْ و أنْفسنا و أنْفسکمْ ثمّ نبْتهلْ فنجْعلْ لعْنت اللّه علی الْکاذبین پس هر که با تو، پس از علم و دانشی که به تو رسیده است، در مورد او( عیسی) به ستیز و محاجّه برخیزد (و از قبول حقّ شانه خالی کند) بگو: بیائید پسرانمان وپسرانتان وزنانمان وزنانتان وخودمان را (کسی که به منزله خودمان است) و خودتان را بخوانیم، بعد( به درگاه خدا) مباهله و زاری کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. واژۀ« نبتهل» از ریشۀ« ابتهال» به معنای بازکردن دست ها و ارنج ها برای دعا، بسوی اسمان است. این آیه، به آیۀ مباهله معروف گشته است. مباهله، یعنی توجّه و تضرّع دو گروه مخالف یکدیگر، به درگاه خدا و تقاضای لعنت و هلاکت برای طرف مقابل که از نظر وی اهل باطل است. 🔻مقدمتان را به این کانال 20 هزارنفری 🟩⬜🟥امامتفاوت وعالی گرامی می داریم          ‌╔═💎💫═══╗    ➡️  www.mesf.ir/s          ╚═══💫💎═╝ ╭┅───────────┅╮ 🕌 http://eitaa.com/maddahanesf ╰┅───────────┅╯