👌دفع یک شبهه ی بسیار مهم💎 سلام.... خداوند ذو الجلال در آیه ی ۳۶ از سوره ی ذاریات میفرمایند« من جن و انسانها را جز براي پرستش خود نيافريده‌ام» . در پیرامون این آیه سوالی از اساتید داشتم چرا ما برای عبادت آفریده شدیم ؟ آیا خداوند به عبادت ما نیازمندست⁉️ با تشکر از سوال زیبا و بسیار به جا و مهمی که طرح نمودید. 👌در پاسخ این سوال فعلا نگارش این چند سطر موجز مقدور بود اما امیدوارم مکفی و مقنع واقع شود؛ يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَي اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيد ُ (فاطر 15) اى مردم! اين شماييد كه به خداوند نياز داريد و (تنها) خداوند، بى نياز و ستوده است. ⏮ این آیه حاوی پیامهای زیادی است اما دو پیام بسیار حائز اهمیت است: 1⃣ دعوت خدا از مردم برای عبادت ، نشانه ى نياز او به مردم نيست. همان گونه كه اگر گفتيم مردم خانه هاى خود را رو به خورشيد بسازند، اين دعوت نشانه ى نياز خورشيد به ما نيست، بلكه نشانه ى نياز ما به نور است. 👌«انتم الفقراء الى اللّه» 2⃣ خداوند غناى خود را در راه رفع نياز و نفع مخلوقات به كار مى برد و لذا مورد ستايش است. «الغنى الحميد» 🖇الله متعال واجب الوجود است و وجوب وجود معدن همه کمال ها و مبعد همه نواقص است و یکی از صفات کامل خالقیت است لذا خداوند بالایجاب باید خالق باشد و چون خداوند خالق است، و اقتضای خالقیت الهی این است که موجودات را هدفمند و نظام مند خلق کند. ⁉️اما آیا خدا به خلق ما نیاز داشته است؟ خیر، خداوند بی نیاز است، ولی چون خلق کردن از عدم خلق کردن ارزشمند تر است، خداوند همیشه با ارزش ترین اعمال را انجام می دهد. 👌و اگر سوال شود : چون خداوند می خواهد ارزشمند ترین عمل را انجام دهد، چرا ما دچار سختی شویم؟ 👌پاسخ این است : این خلقت (و وجود مسئولیت و سختی هایی که به دنبال دارد) به نفع خود ماست، در واقع خدا نیازی به خلق ما ندارد و ما هستیم که به خاطر صفت خالقیت خداوند با امتیاز ویژه ای به نام "وجود" و "آگاهی" و "اقدام و عمل" به سمت نیکی ها روبرو شده ایم، تا برای ابد در خوشی باقی بمانیم. ◀️ و حالا پاسخ اصل سوال خداوند که بندگان را آفریده از طرفی حقی را از بندگان خواسته و از دیگر طرف ، هدفی را برایشان خواسته و بندگان را برای هدفی آفریده است . ⬅️حقی که خداوند از بندگان خواسته این است: قال تعالی: {وما خلقت الجن والإنس إلا لیعبدون}، یعنی این‌که پروردگارشان را بشناسند و تنها او را پرستش کنند.(و البته این عبادت موجب کمال انسان و موردنیاز اوست و خداوند از آن بی نیاز است. برای واضح تر شدن مطلب پیشنهاد میکنم حکمتهای عبادتهایی چون نماز و روزه ووو را با دقت مطالعه نماییم) اما هدفی که برای بندگان خواسته است ، ثواب دادن بر مبنای فضل، و عقاب دادن بر پایه عدل است: {ولله ما في السموات والأرض ليجزي الذين أساءوا بما عملوا ويجزي الذين أحسنوا بالحسنى} [النجم: 31]، ➖هرچه در آسمان‌ها و زمین است متعلق به خداست، سرانجام بدکاران را در برابر کارهائی که می‌کنند کیفر می‌دهد و نیکوکاران را در برابر کارهایشان به بهترین‌وجه پاداش می‌دهد.»