آموختم که هیچ دارویی، نمی‌تواند همچون «اُمید» آدمی را ایستاده نگه دارد! آموختم که در همه حال و همه وقت باید عشق ورزید، حتی در زمان خستگی، بیماری و یاس! آموختم که جنگیدن همیشگی برای نداشته ها چشم‌ها را به روی داشته‌هایمان می‌بندد... گاهی باید با خیالی آسوده زندگی کرد، رها از هر نبردی و شکستی... آموختم که هیچ دارویی، نمی‌تواند همچون «امید» آدمی را زنده نگه داشته باشد، زندگی بیاورد، عشق ببخشد...💖 💕💙💕💙