مدح و متن اهل بیت
دُرّ گونه، زیبا و سپید: از گوش تا گوش گلبوسه تنها می‌دوید از گوش تا گوش هر بار که بابا بغل کرد اصغرش را دست نوازش می‌کشید از گوش تا گوش در گوش جبرائیل بی شک روضه خوانده وقتی خداوند آفرید از گوش تا گوش "روح الامین" را از شب هفتم بگویید باید تصاویری کشید از گوش تا گوش فردای محشر "گردنش" باشد "مدالش" دارد نشان، طفل شهید از گوش تا گوش جای تورق گریه باید کرد زیرا می‌آورد "شیخ مفید" از گوش تا گوش... با اینکه قد و قامتش در تیررس بود یکباره فرمانی رسید از گوش تا گوش از خستگی خوابیده بود آشفته‌اش کرد تیری که نازش را کشید از گوش تا گوش تیری که راحت حرمله آن را رها کرد حلقوم اصغر را برید از گوش تا گوش چون برگ پاییزی سرش از نیزه افتاد باد خزان وقتی وزید از گوش تا گوش وقتی رباب از حنجر او یاد می‌کرد با گریه ناخن می‌کشید از گوش تا گوش ✍ ┅┅┅┅┄❅[﷽❅┄┅┅┅┅┄
172 مشاهده