🔹قدم زدن در خیابان‌ها و مراکز خرید تهران برای هر دوستدار زبان فارسی به شکنجه‌ای عظیم تبدیل شده است. مگر این شهر یک شهر دو زبانه است؟ چرا عبارات انگلیسی بیشتر و درشت‌تر از واژه‌ها و حروف فارسی به چشم می‌آیند؟ چرا همه تابلوهای بزرگراه‌ها و خیابان‌ها و کوچه‌ها و پس‌کوچه‌ها دو زبانه است؟ راستی کدام گردشگر اینجا پشت فرمان می‌نشیند؟! 🔸این وضعیت چیزی جز احساس مستعمره بودن و آویزان بودن به بیگانه، به ساکنان شهر هدیه می‌دهد؟ نسلی که حس درجه دوم بودن از در و دیوار به او هجوم بیاورد، به استقلال و آزادی واقعی دست نخواهد یافت. 🔹انگلیسی زدایی را هر چه دیرتر شروع کنیم، بیشتر ضرر خواهیم کرد. ✍محمدمهدی سیار 📣تشکل حوزوی سُعداء قم 🆔 https://eitaa.com/joinchat/603652132Ce46bba8e6a