▪️یک نکته مهم که در این بحث‌ها مورد غفلت واقع می‌شود این است که دشمن از طریق سیاستگذاری در حوزه معماری و شهرسازی ایران از طریق کارشناسان لیبرال، در حال تولید روزافزون خشم، نفرت و عصبانیت در مردم ایران است. به شکلی که طبق آمار رسمی، هم‌اکنون بیش از یک سوم مردم ایران دارای اختلالات روانی هستند و سهم معماری و شهرسازی در فرسایش شدید روان و اعصاب مردم ایران بسیار زیاد است. 🔸ترافیک‌های سنگین و روح‌خراش، تراکم عجیب و غریب ساختمان‌ها، معابر و خیابان‌های تنگ، شلوغی‌ها و آلودگی‌های صوتی، آلودگی‌ خطرناک هوا در زمستان، گرمای شدید در شهرهای بزرگ در تابستان، مزاحمت‌های آپارتمان‌نشینی و ... زندگی در ایران به خصوص شهرهای بزرگ را به زندگی در زندان شبیه کرده و دائماً تولید خستگی و عصبانیت می‌کند. اینها در کنار عوامل دیگر، پس از انباشته شدن، به شکل دوره‌ای در اغتشاشات بیرون می‌ریزد و کشور را دچار بحران می‌کند. بحث بحران‌های فرهنگی، اخلاقی، بی‌هویتی و انقطاع مردم از هویت تاریخی‌شان که جای خود. 🔸به راستی چرا شهرهایی مانند تهران و کرج که متراکم‌ترین شهرهای ایران هستند و بافت آنها آپارتمانی است مرکز تولید فتنه، اغتشاش و مرکز تجمع بی‌هویت‌ترین و خودباخته‌ترین اقشار جامعه هستند؟ 🔸مسئولان نهادهای امنیتی که در سیاستگذاری‌های مختلف بیش از همه برش دارند و مصلحت‌های امنیتی را لحاظ می‌کنند آیا تا به حال از خود پرسیده‌اند که آپارتمان‌سازی چه نقش مهم ‌و محوری در بروز بحران‌های امنیتی دارد؟ و آیا نمی‌خواهند از قدرت و نفوذ خود استفاده کنند و بساط انبوه‌سازی و متراکم‌سازی را از کشور جمع کنند؟ اگر به فکر فرهنگ و تربیت و هویت نیستید، حداقل با نگاه امنیتی جلوی این روند خطرناک را بگیرید. @madineyefazele