🔰 لذت عارفان 🔰 🌱قسمت اول 🕊مناجات شعبانیه که مورد تاکید بسیار مرحوم امام خمینی (ره) بود، مناجاتی است که حضرت امیر علیه‌السلام و پس از ایشان تمام اهل‌بیت علیهم‌السلام در ماه شعبان، می‌خواندند. در این مناجات فرازی است که اسرار بسیاری در آن نهفته است: «إِلَهِي‏ هَبْ‏ لِي‏ كَمَالَ‏ الِانْقِطَاعِ إِلَيْكَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِ نَظَرِهَا إِلَيْكَ حَتَّى تَخِرَقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِيرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ» 🕊این فراز، با توجه به برخی فرازهای دیگر این مناجات، دقیقا موضع نزاع میان اهل غفلت و اهل معرفت را روشن می‌کند. غفلت از خدا و حقایق ماوراء و از سویی مستی غفلت که ناشی از جذب و غرق دنیا بودن است، مانع از حرکت آدمی بدان سو می‌شود. 🕊در فرازهای پایانی این مناجات، چنین آمده است: «إِلَهِي وَ أَلْحِقْنِي بِنُورِ عِزِّكَ الْأَبْهَجِ فَأَكُونَ لَكَ عَارِفاً وَ عَنْ سِوَاكَ مُنْحَرِفاً وَ مِنْكَ خَائِفاً مُرَاقِباً يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ» در این مناجات شریف، صحبت از معدن عظمت و مقام عِزِّ قدس و عزّ أبهج پروردگار است که حقیقتی بالاتر از حجاب‌های نوری است و در این فرازها از خداوند متعال طلب شکافتن آن‌ها می‌شود. 🕊باید از حجاب‌های نوری گذشت و به معدن عظمت و عِزّ قدس رسید. 🔹حجب‌ نوری در ادبیات دینی، ملایکه هستند، و از این منظر حتی ملایکه مقرب الهی هم‌چون جبرئیل و میکاییل و اسرافیل و عزرائیل و حتی بالاتر از آن‌ها، عقل اول یا روح اعظم که همان مخلوق اول است را شامل می‌شود. این‌ها حجاب‌های نوری هستند و دنیا و هر آن‌چه در اوست، حجاب‌های ظلمانی. ▪️مانع بودن حجاب‌های ظلمانی آشکار است و انسان می‌بیند که دنیا چگونه او را غرق ظلمت می‌کند؛ اما حجاب بودن ملایکه چندان آشکار نیست. 🕊انسان وقتی به عوالم بالاتر راه یافت، آنجا را سراسر نور می‌یابد، اما آن‌گاه که در آن ساحت‌ها استقرار یافت، می‌فهمد که همین نورها، نسبت به خداوند سبحان حجاب‌اند و مانع از شهود بی‌پیرایه او. ملایکه مقرب و روح اعظم، با همه عظمت و صفایی که دارند، نسبت به خداوند سبحان، حجاب‌های نوری‌اند. حتی حجاب نورانی بالاتر از این هم قابل فرض است و آن هم وجود نازنین رسول الله؛ چرا که حقیقت حضرت خود سراسر نور است و طبق برخی روایات حضرت «تجلّی اعظم» است، اما خداوند متعال ورای این حقیقت است. 🕊با این توضیح می‌توان گفت: معدن عظمت و عزّ قدس و نور عزّ أبهج، همان حقیقت حضرت رسول است که در این مناجات و سایر ادعیه، به عنوان مقصد نهایی آدمی، طلب می‌شود. 🕊بر اساس این فرازهای مناجات شعبانیه، انسان باید از تمام حجاب‌های ظلمانی و نورانی بگذرد تا به سر منزل مقصود که همان رسیدن به معدن عظمت و تعلیق به عزّ قدس و ملحق شدن به مقام عزّ أبهج است، دست یابد. مقامی که بالاتر از جایگاه ملایکه مقرب هم‌چون جبرئیل است. این مقام در حقیقت همان موطنی است که در شب معراج از آن، سخن به میان آمد. در آن شب وقتی پیغمبر اکرم همراه جبرائیل به سدرة‌المنتهی رسیدند و حجاب‌ها به پایان رسید، جبرائیل ایستاد و عرض کرد: «من بیش از این نمی‌توانم بالا بیایم، اگر به اندازه بندانگشتی نزدیک‌تر شوم، خواهم سوخت!» 🕊اما رسول الله از آن عبور کرد و رفت تا به مقام «قاب قوسین أو أدنی» رسید. احمد ار بگشاید آن پرّ جلیل تا ابد بی‌هوش ماند جبرئیل چون گذشت احمد ز سدره و مرصدش و ز مقام جبرئیل و از حدش گفت او را: هین، بپر اندر پی‌ام گفت: رو رو، من حریف تو نی‌ام باز گفت او را: بیا ای پرده سوز من به اوج خود نرفتستم هنوز گفت: بیرون زین حد ای خوش فرّ من گر زنم پرّی بسوزد پرّ من این مقام، که بالاترین مقام و جایگاهی‌ست که آدمی می‌تواند بدان دست یابد، همان «معدن عظمت» و «نور عزّ» و «معدن قُدس» است که برای هر یک از این تعابیر وجهی وجود دارد. 🕊مقام نور عزّ، بهجت آفرین است. أبهج یعنی بانشاط‌تر، شیرین‌تر و دلنشین‌ترین حقیقت هستی؛ بر این اساس اگر آدمی به این مقام برسد، آن‌چنان لذت بی حد و حصری نصیبش می‌شود که نمونه‌اش را هیچ‌گاه در دنیا و مخلوقات دیگر نخواهد یافت. لذتی که آن را فقط در قرب الهی می‌توان یافت؛ لذتی که هیچ لذّتی به پایش نمی‌رسد و تمام لذت‌ها در برابر آن رنگ می‌بازد و در حقیقت لذت محسوب نمی‌شود. 🌱 لذت حقیقی فقط در ناحیه حق است و از قرب به او حاصل می‌شود. 🌱 #استاد_یزدان_پناه #لغت_موران 📚 جلسه ۱۴ https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab