🔰 شرح حدیث (۲) ▪️ توضیح «احتسابا» اگر انسان: 🔸 جانب خدا را رعایت کند. 🔹 با خدا معامله کند. 🔸 رضایت و خشنودی خدا را بخواهد ↪️ «محتسبا» کار کرده است. در قرآن کریم از آن تعبیر می‌کند به «ابتغای رضوان الهی»؛ به این معنا که عمل را برای رسیدن به بهشت، انجام ندهد، برای رسیدن به رضایت الهی انجام دهد. ✔️چون بهشت، نتیجه ایمان و عمل صالح است. ▪️ بلکه در انجام عمل، بیش از این که بخواهد به دنبال بهشت باشد، خشنودی و جلب رضایت خدا برایش مهم باشد. ▫️در دل روز، اعمالی وجود دارد که می‌توان با آن، رضایت خدا را جلب نمود. ▫️در دل سال هم، ماهی به نام ماه رمضان است که روزه‌هایش چنین است و انسان می‌تواند خشنودی خدا را حاصل کند. انسان ابتدای ماه به صورت کلی و هر روز ماه رمضان به طور اختصاصی می‌تواند نیتش را ناب کند و بگوید خدایا شاهد باش چون تو فرمودی روزه می‌گیرم. ▪️ انسان باید به این توجه کند خدا آن حقیقت بی‌نهایت هستی او را پذیرفته است ( و به ماه رمضان مشرف شده است). خدایی که هر چه داریم از اوست. تمام عالم به مشیت و نظر او بند است. 🔵 آثار روزه به نیت رضوان الهی: 1⃣ بنابراین برای تشویق دیگران روزه نمی‌گیرد. 2⃣ اگر قیلی ویلی آمد می‌گوید خدایا شاهد باش من این قیلی ویلی را نمی‌خواهم. 🟢 آثار قبولی عمل: هر عملی که مقبول درگاه الهی می‌شود نه تنها در جهان پس از مرگ بلکه در حال کنونی نیز آثاری دارد. چون نظر خدا جلب شد. نظر خدا جلب شود کل هستی به او توجه می‌کند. گاهی یک عمل، کل عالم را برای تکریم انسان، به ولوله می‌اندازد. 🏷 حضرت استاد یزدان‌پناه| ۱ رمضان ۱۴۴۴