🔰قسمت صد و سی و هفتم🔰 مقصد چهارم: در آداب قلبیه وقت فصل اول: 🔶سَر حلقه اهل معرفت و خلاصه اصحاب محبّت و حقیقت (حضرت محمد صلی الله علیه و آله)، "اَبیتُ عندَ رَبّی یُطعِمُنی و یسقینی" فرماید.(نزد پروردگار خودم شب را به صبح می‌رسانم و پروردگارم مرا طعام و شراب عنایت می‌کند.) 💎خدایا! این چه بیتوته ایست که در دارالخلوت انس، محمد را با تو بوده و این چه طعام و شراب است که با دست خود این موجود شریف را چشاندی و از همه عوالم وارهاندی. 🔆 آن سرور را رسد که فرماید: " لی مَعَ اللهِ وقتُُ لا یَسعُهُ مَلَکُُ مُقَرَّب و لا نَبیُُّ مُرسَل" 🔸آیا این وقت از اوقات عالم دنیا و آخرت است؟ 🔸یا وقت خلوتگاه قاب قوسین و طرح الکونین است؟ ✳️چهل روز موسی کلیم، صومِ موسوی گرفت و به میقات حق نائل شد و خدا فرمود:"فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ اَربَعینَ لَیلَه" با این وصف به میقات محمد نرسد و با وقت احمدی تناسب پیدا نکند. 🔶 به موسی در میعاد گاه "فَاخلَع نَعلَیکَ" خطاب رسید و آن را به محبّتِ اهل، تفسیر کردند؛ ✅ و به رسول ختمی امر به حبِّ علی شد. 🔹در قلب از این سرّ، جذبه ای است که دم از او نزنم... تو خود حدیث مفصّل بخوان از این مجمل. 📚آداب الصلوه|صفحه ۱۲۳ https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab