🔰قسمت صد و پنجاه و نهم🔰 ▪️مقاله ثالثه: در مقارنات نماز باب دوم: در قیام فصل دوم: در آداب قیام 🔶 (ادب قیام) چنان است که سالک: 📌خود را حاضر در محضر حق ببیند و عالَم را محضر ربوبیّت بداند؛ 📌 و خود را از حضّار مجلس و مُقیمِ بینَ یدیِ الله محسوب کند؛ 📌و عظمتِ حاضر و محضر را به قلب برساند؛ 📌و اهمیت مناجات با حق تعالی و خطرِ آن به قلب بفهماند؛ 📌و با تفکّر و تدبّر قبل از ورود در صلوة، قلب را حاضر کند و به او بزرگیِ مطلب را بفهماند؛ 📌 و آن را(قلب را) ملتزم کند به خضوع و خشوع و طمأنينه و خشیت و خوف و رجا و ذلّ و مسکنت تا آخر نماز. ✳️ با قلب مشارطه کند که از این امور مراقبت و محافظت کند و تفکّر و تدبّر در احوال بزرگان دین و هادیان سبیل کند که برای آن ها چه حالاتی دست می داده. 🔶 از احوال ائمه هُدی سرمشق اتّخاذ کند . از تاریخ بزرگان دین و ائمه دین اکتفا به سال و روز وفات و تولّد و مقدار عمر شریف و امثال این امور نکند. ✔️ بلکه عمده سیر او، در سیر و سلوک ایمانی و عرفانی آن ها باشد که معاملات آن ها در عبودیت چه بوده و در سیر الی الله چه مشی داشتند. ❌ افسوس که ما اهل غفلت و سُکرِ طبیعت و مغرورانِ بی مایه، در تمام امور، دست نشانده شیطانِ پلید هستیم؛ و هیچگاه از خواب گران و نسیان بی پایان بیرون نمی آئیم❗️ 📚آداب الصلاة| صفحه ۱۶۰ و۱۶۱ https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab