🔰 فلسفه روزه ▪️ جلسه سوم: دوری از گناه، روح روزه‌داری بنابر روایتی که در قسمت اول از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم بیان شد، ملاک قبولی روزه، برای خدا بودن و همراهی با ترک محرمات، است. 🕊 قبولی عبادات، موضوعی است که در روایت به آن پرداخته شده است. ممکن است با انجام عبادتی، تکلیف از انسان ساقط شود اما عبادت، عبادتی مقبول نباشد. ✔️ عمل مقبول، عملی است که با روح شریعت سازگار باشد؛ 🔺 از همین رو شرط قبولی نماز، حضور قلب و شرط قبولی روزه، ترک معاصی است. ⬅️ سعی کنیم فلسفه تشریع روزه را بیابیم که عبادتی مقبول داشته باشیم. بنابر روایات، اصل نماز، خود را در پیشگاه حق دیدن و اظهار بندگی است؛ پس باید با حضور قلب باشد. انسان باید سعی کند _هر چند یک لحظه_ در نماز حضور قلب داشته باشد تا نمازش مقبول باشد. به میزان حضور قلب، نماز مقبول می‌شود. 🟢 فلسفه تشریع روزه 1⃣ در حدیثی امام صادق علیه السلام می‌فرماید: ✨ «إِنَ‏ الصَّوْمَ‏ لَيْسَ‏ مِنَ‏ الطَّعَامِ‏ وَ الشَّرَابِ وَ إِنَّمَا جَعَلَ اللَّهُ ذَلِكَ حِجَاباً عَنْ سِوَاهُمَا مِنَ الْفَوَاحِشِ مِنَ الْفِعْلِ وَ الْقَوْلِ» ❗️روزه صرف نخوردن و ترک طعام و نوشیدن آب نیست، خداوند روزه را حجاب و مانعِ گناه‌های فعلی و قولی قرار داده است. هدف از تشریع روزه، جلوگیری از گناه است. پس اگر روزه بگیری و غیبت کنی و دروغ بگویی، این روزه مقبول نیست. اساس روزه این است که انسان ترک گناه را یاد بگیرد. 🎙 استاد یزدان‌پناه| ۳ رمضان ۱۴۴۵ #ماه_رمضان ادامه در پست بعد 👇👇👇