🔰قسمت صد و شصت و هفتم🔰 ▪️مقاله ثالثه: در مقارنات نماز باب دوم: در سرّ نیّت و آداب آن فصل سوم: بعضی مراتب اخلاص 🔶 مرتبه‌ اول: یکی از مراتب آن(اخلاص) تصفیه عمل است؛ 📍چه عمل قلبی یا قالبی، 📍از شائبه رضای مخلوق و جلب قلوب آن ها، 📍چه برای محمدت‌ یا برای منفعت یا برای غیر آن. ❌و در مقابل این(مرتبه از اخلاص)، اتیان(انجام) عمل است ریائا و این ریا، فقهی و از همه مراتب ریا پست تر و صاحب آن از همه مرائی ها بی ارزش تر و خسیس تر است. 🔷 مرتبه‌ دوم تصفیه عمل است از حصول مقصودهای دنیوی و مآرب زائله فانیه؛ 📌گرچه داعی(انگیزه) آن باشد که خدایتعالی بواسطه این عمل عنایت کند؛ ⬅️ مثل خواندن نماز شب برای توسعه روزی و اتیان صلاة اول ماه مثلا برای سلامت از آفات آن ماه و دادن صدقات برای سلامتی و دیگر مقصدهای دنیوی. 🔶 مرتبه‌ سوم: تصفیه آن است از رسیدن به جنات جسمانیه و حور و قصور و امثال آن از لذات جسمانیه؛ ❌و مقابل آن عبادت اجیران است. 🔷 مرتبه‌ چهارم: آن است که عمل را تصفیه کند از خوف عقاب و عذاب های جسمانی موعود؛ ❌ و مقابل آن عبادت عبید است. ✅ در نظر اهل معرفت فرق نکند که انسان عملی را بکند از خوف حدود و تعزیرات در دنیا یا خوف عقاب و عذاب‌ آخرتی؛ یا برای رسیدن به زنهای دنیایی یا برای رسیدن به زن های بهشتی، در اینکه هیچ یک برای خدا نیست. 📚آداب الصلوة| صفحه ۱۸۰ و ۱۸۱