🔰قسمت صد و شصت و نهم🔰 ▪️مقاله ثالثه: در مقارنات نماز باب دوم: در سرّ نیّت و آداب آن فصل چهارم 🔶 عزيزا! جميع علوم، عملى است. حتى علم توحيد را نیز اعمالی است قلبیه وقالبیه. ✔️ توحيد، تفعیل است و آن، كثرت را به وحدت برگرداندن است.و اين از اعمال روحيه وقلبیه است. 📌تا در کثرات، مسبّب حقیقی را نشناختی؛ 📌و دیده حق بین پیدا نکردی؛ 📌و خدا را در طبیعت و جهاتِ کثراتِ طبیعیه را فانی در حق و افعال او نکردی؛ ⬅️ از خلوص و اخلاص و صفا و تصفیه بکلّی دور و از توحيد مهجوری. ❌تمام ریاهای افعالیه و اکثر رویاهای قلبیه از نقصان توحيد افعالی است. 🔷 آنکه مردم ضعیف بیچارهِ بیکاره را مؤثر در دار تحقق می‌داند؛ و متصرّف در مملکت حق می شمارد؛ 👈 از کجا می‌تواند خود را از جلب قلوب آنها بی نیاز داند و عمل خود را از شرک شیطان تصفیه و تخليص کند. 💧 تو سرچشمه را باید صافی کنی تا آب صافی از آن بیرون بیاید و إلّا با سرچشمه گل آلود توقّع صفای آب نداشته باش. 💫 تو اگر قلوب بندگانِ خدا را در تحت تصرّف حق بدانی و معنی یا مقلّب القلوب را به ذائقه قلب بچشانی و به سامعه قلب برسانی؛ خود با اینهمه ضعف و بیچارگی درصدد صید قلوب برنیایی! 📚آداب الصلاة| صفحه ١٨٩ https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab