✍ تاملی در انقلاب اسلامی و معنویت مردم
بسم الله الرحمن الرحیم
🔹️ یکی از پرسش هایی که از انقلاب اسلامی می شود، این است: " انقلابی که به نام دین آغاز شد و به ثمر رسید، چه تاثیری در رشد دین داری و معنویت مردم داشته است؟ "
🔸️ برای پاسخ به این پرسش، باید دو نکته را مورد توجه قرار بدهیم:
۱_ برای قضاوت صحیح، باید نگاه کلان و کلی داشته باشیم و نه نگاه جزئی و ناقص. یعنی با نگاه کردن به محیط اطراف خودمان -که دامنهی کوچکی از مردم را شامل می شود- نمی توانیم دربارهی دین داری عموم مردم قضاوت کنیم. چه بسا اطرافیان یک نفر را افراد نمازشب خوان تشکیل بدهند، در صورتی که عموم مردم اهل شراب و عیش و نوش اند؛ و چه بسا اطرافیان یک نفر را افراد دزد و قاتل تشکیل بدهند، در حالی که عموم مردم شب ها تا سحر سر به سجود دارند! بنابراین نمی توانیم تجربیات خودمان را در محیط کار و خانواده و فامیل و غیره، به کلیّت مردم تعمیم بدهیم.
۲_ در کنار نگرش کلان، باید به گذشتهی خودمان نیز نگاه کنیم. انسان وقتی فاصلهای که با آرمان هایش دارد را می نگرد، رنج می برد؛ اما وقتی به پشت سر نگاه می کند و می بیند که فاصلهی بسیاری را طی کرده و به هدف "نزدیک تر" شده، به ادامهی مسیر نیز امیدوار می شود. بنابراین نباید فاصلهای را که تا آرمان هایمان داریم، ملاک پس رفت، و بهانهی نا امیدی قرار بدهیم؛ بلکه باید ببینیم قبلا چه بوده ایم، تا بتوانیم بفهمیم پیش رفته ایم یا نه.
🔹️ در مورد گذشتهی خودمان -یعنی دوران پهلوی- در زمینه دین داری و معنویت مردم، باید اعتراف کنیم که در وضعیت تاسف آوری قرار داشته ایم. ذکر شواهدی، آن روزگار شوم و غم بار را به تصویر می کشد:
👈 در ماه رمضان سال ۱۳۵۶، مراسمی به نام جشن هنر در شیراز برگزار شد که ریاست آن را فرح پهلوی بر عهده داشت. در آن جشن، صحنهی آمیزش جنسی زن و مرد به صورت زنده و در برابر دیدگان به نمایش گذاشته شد! طوری که سفیر سابق انگلستان در ایران، در این رابطه می گوید: " موضوع را با شاه در میان گذاشتم و به او گفتم: ' اگر چنین نمایشی، به طور مثال در شهر منچستر انگلیس اجرا می شد، کارگردان و هنرپیشگان آن، جان سالم به در نمی بردند! ' شاه مدتی خندید و چیزی نگفت. "
👈 یکی از مراکز فرهنگی دوران پهلوی، " پیشاهنگی دختران " بود که به نوعی، وظیفه تربیت دختران را بر عهده داشت. این که این مجموعه، دختران را چگونه تربیت می کرده است، از زبان تدیّن -یکی از وزرای عصر رضاشاه- شنیدنی است: "من با پیشاهنگی مخالف نیستم؛ اما با این پیشاهنگی که فقط به منظور تظاهر و مسخره بازی درست شده بود، مخالف بودم. ... آن ها استخر درست کرده و دختران را در حضور مردم لخت می کردند. ناموس مملکت وقتی خواست در استخر عمومی و در حضور مردم شنا کند، این دیگر به درد مملکت نمی خورد! "
👈 وزیر آموزش و پرورش دولت هویدا -یعنی فرخ رو پارسا- به عنوان مسئول تعلیم و تربیت یک نسل در کشور، دیدگاه هایی این چنین داشت: " بکارت برای دختران چه معنا دارد؟! مگر در اروپا و آمریکا دختران باکره هستند؟ "
🔸️ با توجه به آنچه گفته شد، می توان جهت گیری کلان فرهنگ جامعهی عصر پهلوی را -که به سمت حذف دین و حل شدن در فرهنگ غربی قرار داشت- به خوبی شناخت. هر چند انسان های متدین و جوان های با حیا نیز در جامعهی آن روز وجود داشته اند؛ اما به خوبی روشن است که جهت گیریِ کلی جامعه، به سمت رشد دینداری و معنویت نبوده است.
⭕ ادامه در پیام بعد 👇