زن، عرفان، سیاست 🟢 زن در ادوار گوناگون تاریخ، فرود و فرازهای بسیاری را پشت سر گذاشته است. در دوران توحّش و بربریت، ارزش زن در ردیف حیوانات و اثاثیه منزل بود و صرفا برای اطفای شهوات و انجام كارهای پست و بی‏ارزش از او بهره می‏بردند، و در مقابل، او از كمترین حقوق اجتماعی و مزایای انسانی محروم بود؛ نه تصرّفی در خانه و ثروت داشت، نه اختیاری در تربیت فرزندان و نه از نعمت علم و دانش بهره‏مند، بلكه همچون ابزاری بی‏اراده در دست شوهر خود اسیر بود و به انجام كارهایی كه مغایر طبیعت و سرشت او بودند، مجبورش می‏ساختند. حتی در عصر قبایل نیمه وحشی، اعتقادات شومی نسبت به زن به وجود آمدند و برخی جوامع عمل به آن را جزو وظایف مذهبی خود می‏دانستند. 🔵 آنچه از این تفكرات برمی‏آید این است كه نه تنها حقوق و حرمت زن را نادیده می‏گیرند، بلكه در اصل وجود زن نیز قضاوت‏هایی ناروا دارند؛ مثلاً، غالبا زن را آفریده شیطان می‏دانستند و روح انسانی و آخرتی برای او قایل نبودند و نیز او را مظهر پلیدی و ابزار اغوای شیطان می‏پنداشتند. از این‏رو، آزردن او را بهترین عمل در پیشگاه پروردگار خویش قلمداد می‏كردند و در همین زمینه بود كه دختران را زنده به گور می‏كردند تا دامنه این شیطنت توسعه پیدا نكند. 🔴 در جوامع اروپایی، زن به عنوان یك انسان شناخته شد، اما همچنان از مزایای اجتماعی محروم بود، به گونه‏ای كه حقوق فردی برای زن قایل نبودند. حق انتخاب شوهر را نیز از او سلب نمودند و هر كسی را كه اولیای دختران می‏پسندیدند آن‏ها هم به ناچار باید به عنوان شوهر می‏پذیرفتند و حتی تصرّفی در اموال و اولاد نداشتند و در كارهای سخت خانواده و امور زراعی به عنوان ابزار مورد استفاده قرار می‏گرفتند. 🖇️mafaz.ir/?p=63173 💥پایگاه خبری مفاز💥 eitaa.com/mafaz_news