داستان امر به معروف و نهی از منکر، روایت جامعه شدن ماست. شدت اهمیت آن از همین جاست.
ما برای اینکه بتوانیم این واجب الهی را اجرا کنیم نیازمند مقدماتی هستیم.
همانطور که عبادات دیگر مقدماتی دارند و آن مقدمات به واسطه تلازم با واجب، واجب میشود، امر به معروف و نهی از منکر نیز چنین است.
چه نیازمندیهای زیرساختی و پیشینی برای انجام این وظیفه بزرگ وجود دارد؟!
مردم بایستی چه آمادگیهایی داشته باشند. چه بیاموزند؟! چه مهارتهایی کسب کنند؟! حکومت چه تمهیداتی باید بیاندیشد و اجرا کند؟!
اگر دامنه عملیاتی امر به معروف و نهی از منکر طراحی و پیادهسازی شود، شاهد رشد جدی و رفع و دفع فساد و نفع عمومی گسترده خواهیم بود.
این کار ناگهانی نخواهد بود. زمانبر و پرزحمت است.
جریان اربعین را یکی از زمینههای حرکت به سمت امر به معروف و نهی از منکر میدانم.
این واجب الهی، مسیر جامعهسازی الهی است. انسانها از فردیت عبور کرده حیثیت اجتماعی مؤثر پیدا میکنند.