🔰عبرتی برای عبور از تعصّب(۲)! 🔹قسمت دوم: ...حال دولت سیزدهم سکان اداره کشور را بر عهده گرفته و با کوله‌باری از مشکلات که از دهه۹۰ به ارث رسیده است مواجه است؛ در این وضعیت، کمترین انتظار از کسانی که مدعی انقلابی‌گری هستند آن است که وارد میدان شده و تمام توان خود را برای کمک به دولت و حل مشکلات به کار بگیرند ولی گویا برخی افراد، پذیرش مسئولیت در دولت ایشان را کسر شأن خود می‌پندارند؛ تا جایی که برخی‌ها ادعا می‌کنند "دولت به مثابه بازیکنان فوتبال بوده و ما از روی نیمکت و به عنوان سرمربی، به هدایت دولت می‌پردازیم!" لذا این افراد ترجیح می‌دهند که خارج از دولت باشند و به راحتی بتوانند دولت را زیر تیغ نقد ببرند؛ از قرار معلوم این افراد بنا دارند بذر کدورتی را که در انتخابات سال ۱۴۰۰ کاشته‌اند، در طول دولت آقای رئیسی نیز آبیاری کرده و میوه آن را در انتخابات سال۱۴۰۴ بچینند؛ لذا مخاطبان خود را "پایگاه رأی آقای رئیسی" تعریف کرده و از جوانب مختلف دولت ایشان را تحت شدیدترین و سنگین‌ترین حملات رسانه‌ای قرار می‌دهند؛ دولت ایشان را در حوزه بهداشت و درمان، دنباله‌روِ سازمان‌های صهیونیستی معرفی می‌کنند؛ در حوزه اقتصاد، نئولیبرال قلمداد می‌کنند؛ در حوزه سیاست خارجی چنین تبلیغ می‌کنند که همان تیم قبلی در وزارت خارجه حضور دارند؛ در حوزه فرهنگی هم دولت را به وادادگی و ولنگاری متهم می‌کنند! در کنار و یا به تعبیر درست‌تر در رأس این گروها نیز کسانی هستند که چنین هجمه‌های علنی و صریحی به دولت ندارند ولی با سکوت مرگبار خود و در مواقعی با تحریک جوانان خام و ناپخته به دولت ایشان ضربه می‌زنند؛ افرادی که امتیازات و برجستگی‌های دولت را می‌بینند ولی حاضر نیستند یک کلمه درباره آن‌ها صحبت کنند و آنها را کتمان می‌کنند! القصه دولت رئیسی ناچار است در چنین فضای مسمومی فعالیت کند؛ حمایت‌ها و تمجیدهای بی‌سابقه رهبری از دولت هم نمی‌تواند جلوی این افراد را -که ادعای انقلابی‌گریِ آنان گوش فلک را کر نموده است- بگیرد؛ حتی رهبری در ۱۴ خرداد سال ۱۴۰۱، فعالان عرصه انقلابی و رسانه‌ای را خطاب قرار داده‌ و ضمن تمجید از عملکرد مسئولان، وظیفه #قدرشناسی را به عنوان وظیفه سنگینی معرفی می‌کنند که همگان باید به آن ملتزم شوند اما و اما و اما همچنان تعصّب است که بر عقل و دل برخی‌ها حکومت می‌کند؛ روزها و ماه‌ها به همین منوال می‌گذرد تا این که دست تقدیر، رئیسی عزیز را از ملت ایران می‌گیرد؛ حال همان‌ها که سه سالِ تمام، دولت رئیسی را به معنای واقعی کلمه می‌کوبیدند و تقلا می‌کردند رئیسی را در میان جبهه انقلاب بی‌آبرو کنند، پس از شهادت ایشان تلاش کردند خود را امتداد شهید رئیسی معرفی کنند! ادعایی که البته طبیعی بود مورد پذیرش عموم قرار نمی‌گیرد؛ خصوصا آن که "دلم سوختِ" رهبری نیز اشاره به این افراد داشت و پذیرش این ادعا را دشوارتر می‌کرد؛ [دلیل این که "دلم سوخت" رهبری ناظر به این افراد بود را از اینجا بخوانید] چه بسا اگر همان زمان تعصب خود به اشخاص را کنار گذاشته و رهنمودهای رهبری -و نه اشخاص سیاسی- را چراغ راه قرار می‌دادند، نیازی به این نبود که برای توجیه مواضع و عملکرد سه ساله‌شان، اینچنین خود را به آب و آتش بزنند؛ ولی به هر حال برای کسانی که دنبال حقیقت باشند همین حوادث هم مایه عبرت بوده و شایسته است به نحو احسن از آن استفاده شود؛ و بالأخره گفتنی است که اگر کسی نتواند از تعصّبات و علایق شخصی خود عبور کند و چشمان خود را بر واقعیات ببندد، ناچار خواهد شد که به تدریج از حقیقت و ولیّ جامعه عبور کند! همان چیزی که متأسفانه نشانه‌های آن از هم‌اکنون در برخی افراد مشاهده می‌شود. 🔹لینک قسمت اول یادداشت: https://eitaa.com/eghaal/149 ✍مدیر عقال 🆔@eghaal