یک جمله ای در درس چهارم هست که به طور خلاصه اگر اشتباه نکنم منظورش این است، خدا نیرویی که واهمه مردم راتحت تاثیر قرار دهد به پیامبران نمی دهد،آنها را با زر و زیور و جلال و جبروت مبعوث نمی‌کند چون در این صورت به طور اجباری و ناخودآگاه مردم ایمان می آورند. و چند خط بعد استاد شهید میفرماید: خدا هر نیرویی که به پیغمبران داده، در همتشان داده، در اراده شان داده، در عزمشان داده، در روحشان داده که با عصای چوبی و لباش پشمی در مقابل قدرتی مثل فرعون بایستد. شهید سپهبد سلیمانی نیز نیازی به جلال و جبروت دنیایی و زر و زیور و منزل لوکس و ماشین آنچنانی نداشتند، ایشان یک نفر بودند که با همان لباس ساده بسیجی که هیچ نشانی از درجه و... روی آن نبود قدرتی مثل آمریکا که ادعای ابر قدرتی در جهان دارد را به لرزه می اندازد، تاجایی که نه در جنگ رو در رو، بلکه در یک اقدام کاملا بزدلانه و از فاصله دور ایشان را به شهادت می‌رسانند. این نشان از قدرت اراده و نیروی الهی این اشخاص دارد و چنین اشخاصی نیاز به ریخت و پاش های این چنینی ندارند چون ارزش کار خود را بسیار بالاتر از این تجملات دانسته و اساسا این مدل زندگی به چشم آنها نمی آید.