#شرح_زیارت_عاشورا 6⃣3⃣ 🌾 مُصِيبَهً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الإِْسْلاَمِ وَ فِي جَمِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَْرْضِ (اَلأَْرَضِينَ): چه مصيبتي بزرگ است آن مصيبت و چه عظيم است آن عزا در اسلام و در همه آسمان‌ها و زمين. 🔹در این فراز «رزیه» به مصيبت اضافه شده. «رزیتها» نشانه تأكيد بر شدید بودن مصیبت است؛ یعنی می‌خواهد بگوید که این مصیبت چندان شدید است که خود دارای مصیبت دیگری است. 🔸مراد از اهل آسمان و زمین، همه موجودات است نه فقط انسان‌ها و صاحبان اندیشه. در اینجا سؤالی پیش می‌آید که با وجود اینکه خیلی جنگ‌ها و مصیبت‌ها مشابه در طول تاریخ بوده چرا مصیبت امام حسین علیه السلام و یارانش اعظم مصیبت‌ها بیان شده است؟ اما در جواب باید گفت: مثلا گاهی پزشک متخصصی از دنیا می‌رود و گاهی یک انسان معتاد، یا گاهی عالمی دینی از دنیا می‌رود، گاهی یک فرمانده از دنیا می‌رود و لشگریانش بی سرپرست می‌ماند هیچ وقت مصیبت این‌ها با هم مساوی نیست. اما در حادثه کربلا امام حسین پیشوای دین نوه پیامبر، که امام امت است و تمام موجودات به برکت او روزی می‌خورند و باعث بر پا ماندن عالم است و هدایت تمام موجودات به اوست کسی که خدای متعال هر گونه ناپاکی را از او زدوده است، به شهادت می‌رسد چطور این مصیبت می‌تواند بزرگ نباشد...!! ⏬ در این مصیب (حادثه کربلا) بزرگ‌ترین حجت خدا بر روی زمین یعنی امام حسین (ع) به شهادت رسید. کشته شدن حجت خدا یعنی محرومیت برای انسان‌ها. در این حادثه کسی کشته شد که او پاک مطلق است؛ لذا با کشته شدن او، حقیقت مظلومیت آشکار می‌شود. او امین خدا بر روی زمین، اسم حسنای الهی، مصباح هدایت و حقیقت هر خیر و معروفی است؛ پس رفتن و به شهادت رسیدن او توسط دشمنان به ظلم و ستم، به‌ هیچ‌ روی قابل مقایسه با کشته شدن هیچ‌کسی نیست. با توجه به توضیحات داده‌شده، آیا سؤالی باقی می‌ماند که چرا مصیبت سیدالشهدا عظیم‌ترین مصیبت بر روی زمین و آسمان‌ها معرفی شده؟! ❗️حال این سؤال مطرح می‌شود که چرا روز مصیبت سیدالشهدا (ع) بزرگ‌ترین مصیبت است و روز شهادت امیرالمؤمنین (ع) اعظم مصیبات نشد؟🤔 ✔️ همین سؤال در زمان امام صادق (ع) از ایشان پرسیده شد و ایشان پاسخ دادند: روز امام حسین علیه السلام از تمام ایام مصیبتش بزرگ‌تر است؛ زیرا اصحاب کساء که کریم‏ترین مخلوقات و شریف‏ترین آن‌ها نزد خدا بوده پنج‌تن مى‌باشند؛ پس وقتى نبى اکرم (ص) از بین ایشان رحلت کردند، امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین (ع) باقى ماندند؛ پس مردم ایشان را تسلیت مى‏دادند و وقتى فاطمه سلام ‎اللّه ‎علیها از بینشان رفتند، مردم امیرالمؤمنین و حسن و حسین (ع) را امر به صبر مى‏نمودند و وقتى امیرالمؤمنین (ع) رفتند، مردم حسنین (ع) را تسلیت مى‏دادند و وقتى امام حسن (ع) از دنیا رفتند، مردم امام حسین (ع) را تسلیت مى‌گفتند و وقتى ایشان شهید شدند، در اصحاب کساء احدى باقى نمانده بود که مردم به او تسلیت بگویند. پس رفتن امام حسین از دنیا به‌ مثابه این بود که تمام اصحاب کساء از دنیا رفته‌اند؛ چنانچه بقاء آن حضرت همچون بقاء جمیع آن‌ها بود. لذا روز شهادت آن حضرت از نظر مصیبت، از تمام ایام بزرگ‌تر است.✅ 📚منبع: شرح زیارت عاشورا نوشته سعید هاشمی ایلامی @mahdaviat_arak