روز دوم محرم_ سال 61 هجری قمری🏴 امام حسین(ع) پس از دعوتِ مردمِ کوفه ونامه های فراوانشان، تصمیم به هجرت از مکه به سوی کوفه گرفت. با این که برخی از آشنایان وبزرگانِ مدینه مانند: محمد حنیفه،عبداللّه بن عباس،عبداللّه بن جعفر، عبداللّه بن عمر آن حضرت را از سفربه سوی کوفه برحذر کرده بودند وبا دلایلی ،تلاش کردند که ایشان را منصرف کنند؛با این حال، امام حسین (ع) سفر خود به کوفه را برای خویش تکلیف فرض کرد وبه آن اقدام نمود پس از رسیدن به سرزمین عراق، امام در منزلگاه(شراف)با سپاه یکصد هزار نفری حُر بن یزید ریاحی، که از سوی عبیداللّه بن زیاد برای تعقیب ویا نبرد با امام حسین(ع) مأموریت یافته بود مواجه گردید . حُر راه امام را بست و امام همین که متوجه شد آن سرزمین کربلاست ، فرمود: اَللهُّمَ اِنّی اَعوذُ بِکَ مِنَ الکَربِ وَالبَلا... آنگاه دستور داد درآنجا خیمه گاه خویش را قرار دهند؛زیرا آن حضرت ، پیش از این از جدش حضرت محمد(ص) وپدرش حضرت علی(ع) شنیده بود که محل شهادتش در سرزمینی به نام کربلاست... منابع:فیض الاعلام ووقایع الایام شیخ عباس قمی ، روزشمار تاریخ اسلام سید تقی واردی #کانون_تخصصی_مهدویت @montazerantolooakhorshid_313