#زنان_منتظر 🔵 آسیب اجتماعی بودن با محوریت «دیگران» برداشت اشتباه دیگر از اجتماعی بودن زن، ناشی از توجه بیش از حد به «دیگران» و «جمع» است؛ چرا که در این صورت، رکن دیگر اجتماعی بودن، یعنی «خود» و شخصیت او تحت شعاع قرار گرفته و به فراموشی سپرده می‌شود، در این حالت، وی، تابعی از محیط شده و تلاش می‌کند هر چه بیشتر، خود را متناسب با اجتماع و فرهنگ و رسوم آن هر چند که اشتباه باشد مطابقت دهد. ❌ در چنین حالتی، زن، شخصیت مستقل خود را از دست خواهد داد و به عنوان ابزاری در خدمت اجتماع و حکمرانان آن قرار خواهد گرفت، امری که در مورد زنان غربی و نحوه حضور ایشان در جوامع غربی، کاملا هویداست‌. زبان حال چنین کسانی این است که «خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو»؛ بدین گونه و با چنین منطقی، بانوان به موجوداتی بی‌شخصیت و بی‌اراده تبدیل خواهند شد که نمی‌توانند تأثیر مفیدی بر جامعه بگذارند؛ بلکه تنها، به صورت منفعلانه از جامعه متأثر می‌شوند؛ کما اینکه در روایات آخرالزمانی و عصر غیبت درباره این آفت نیز مانند آفت قبلی هشدار داده شده است‌. 🔶 نگرش قرآنی برای حفظ تعادل در این زمینه، آن است که ضمن توجه و دلسوزی نسبت به دیگران و کمک مادی و معنوی به آنها، باید مراقب بود که کرامت و کمال انسان از وی سلب نشود؛ این بیان صریح قرآن است که: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مراقب باشید! اگر شما هدایت یافته‌اید، گمراهی کسانی که گمراه شده‌اند، به شما زیانی نمی‌رساند. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ و شما را از آنچه عمل می‌کردید، آگاه می‌سازد.»[۱] ✅ نمونه بارز چنین زنانی در قرآن کریم، حضرت آسیه، همسر فرعون است؛ ❌ کما اینکه مصداق آن در بعد منفی، همسر حضرت نوح (ع) می‌باشد. ۱. سوره مائده، آیه ۱۰۵. قسمت بعد: آسیب اجتماعی بودن با محوریت «ارتباط» @mahdaviat_arak