اصلا مگر خونِ ما، از خون علی(ع) و بچه هایش رنگین تر است که آنها در عمیق ترین فتنه ها امتحان پس بدهند و ما نه؟! یا نکند ما از علیه‌السلام به نزدیک تریم، که خدا بخواهد بیاید برای ما پارتی بازی کند و در مسیر ما فقط عافیت قرار بدهد؟! نه عزیز من؛ توهماتی از قبیل یکجا نشستن و در عین حال، رشد کردن. سختی ندیدن و راحت طلبی ها. محافظه کاری ها و خود را به مسائل اطراف و ظلم در حق آدم ها؛ بی ربط نشان دادن و تفکراتی مثل " فقط خودمان را بچسب " " کشور‌ها و ملت‌های دیگر چه ربطی به ما دارند" ؛ " من مشکلات خودم را دارم مشکل دیگران به من چه؟ " در مکتب و مسلک علی‌علیه السلام جایی ندارند.