💡 🔸 مادران دختران ده، یازده ساله خود را در آغوش بگیرند و به سینه بچسبانند و بگویند: «مادرجان چقدر تو را دوست دارم، خوش به حال من که فرزندی مانند تو دارم». وقتی او را رها می‌کنند در وجود او حس شادمانی را به تماشا خواهند نشست. 🔸 این صحبت‌هایی که بین مادر و فرزند ردوبدل شد، 7 ثانیه بیشتر طول نکشید؛ در صورتی که این کلمات و ابراز محبت‌ها در تماشای بیش از 5 ساعت تلویزیون ردوبدل شود، هیچ احساس شادمانی در فرزند نخواهید دید؛ 👈 لذا فرزندان ما، نسل مظلومی هستند که به دست رسانه‌ها سپرده‌ایم تا به آن‌ها محبت کند. تصور می‌کنیم که اگر تبلت، رایانه و تلفن همراه و ... در اختیارشان قرار بدهیم، آن‌ها را مورد لطف و محبت خود قرار داده‌ایم؛ غافل از اینکه، این ظلم بزرگی است که در حق فرزندان خود روا می‌داریم. 🖋استاد تراشیون