سلام زهرایی ترین یوسف،مهدی جان دوباره طلوعی نو و دوباره ندیدن تو و چه بغض آلود است این سپیده های مه آلود و باز هم انتظار... براستی بی روی تو این دیدگان نمناک به چه کار آید جز گریستن و به راه بودن ؟