📌سلامي از جنس بيعت با مولا سردبير 🔻هر روز صبح با امام زمان(عج) پيمان مي بنديم و بيعت تازه مي كنيم: ‹‹خدايا من در اين صبح و همه صبحگاهانِ زندگيم، عهد و عقد و بيعتي با مولايم، تازه مي­سازم كه هرگز از آن سرپيچي نكنم و دست نكشم. خدايا من را از ياران و ياورانش قرار بده!››1 مولاي ما، حجت خدا و ولي نعمت همه است. او «امان زمين و امام زمان» است. ما هر چه داريم به بركت اوست ولي اكنون چون خورشيدي پشت ابر است كه براي طلوع نياز به ياري دارد! آيا تا به حال از خود پرسيده­ايم: چگونه مي­توان امام زمان(عج) را ياري كرد؟! آيا قرائت دعاي عهد در هر روز كافي است تا ما هم جزو ياوران آن حضرت قرار گيريم؟ آيا وظيفه اي نداريم؟! آيا نبايد كاري انجام داد؟! آيا اساساً از دست ما جز ندبه و اميد داشتن داشتم كاري مي آيد؟! چه بايد كرد؟! پاسخ به اين سؤالات اگر صحيح و منصفانه باشد، ما را به حقيقت نزديك مي­كند. اين روزها واژه هايي چون ‹‹آخرالزمان››، ‹‹پايان دوران››، ‹‹ آمدن منجي›› و‹‹ ظهور مسيح›› برسر زبانها افتاده است؛ هزاره گرايان مسيحي، بعد از اينكه مسيح در شروع هزاره دوم هم نيامد، چشم به سال 2030 دوخته اند كه دوهزارمين سال تولد عيسي(ع) است. يهوديان هر روز براي آمدن ‹‹ ماشِيَح›› دعا مي كنند تا به آنها ‹‹ ملكوتِ آسمان ها›› را نشان دهد. ديگران هم بي تفاوت نيستند؛ بودائيان، زرتشتيان، شرقيان و غربيان همه در انتظار «منجي» روزگار مي گذرانند و براي آمدن موعود خود از صرف هزينه هاي زياد هم دريغ ندارند! ما چه كرده­ايم؟! آيا ما هم مثل آنان موعودي داريم كه سخن از او سراسر تناقض باشد؟! يا نه، موعود آيين ما، موجودي است مشخص و داراي هدف معين كه« زمين را پر از عدل و داد مي سازد، آنچنان كه پُر از ظلم و بيداد شده است»؟! آيا از اين سرمايه بهره برده ايم؟! آيا سهم خود را از نعمت سلامت عقيده و امنيت جان و ناموس و دين كه در پرتو او داريم، پرداخته­ايم؟! آيا لااقل گامي در جهت شناخت صحيح و بدون خرافات او برداشته­ايم تا به مرگ جاهلي نميريم؟! آيا اگر او بيايد، مي­توانيم در مقابلش بايستيم و به چشمانِ مهربانش نگاه كنيم؟! يا نه، از شرمساري و سرافكندگي به گوشه اي مي­خزيم؟! ما آمده­ايم براي بيعت و پيماني تازه در؛ ‹‹ روزگاري كه ايمان فلك رفته به باد››! ما آمده­ايم براي التيام دردِ دل خويش در فراق يار و اينكه به اندازه توان خود به آن عزيز فرزانه بگوييم كه ما را هم بپذير: «يا ايها العزيز مسّنا و اهلنا الضرّ و جئنا ببضاعه مزجاه فاوف لنا الكيل وتصدّق علينا ان الله يجزي المتصدّقين»2 اي عزيز مملكت جان! اي يوسف فاطمه(عج) ! ما را ياري كن تا در اين راه كه قدم گذاشته­ايم، فقط تو را بخوانيم و به سوي تو باشيم! ويژگي رسانه مكتوب مهدوي، خاصيتِ ماندگاري نوشته است هم­چنانكه دسترسي آسان به آن. علاوه براينكه مطبوعات و نشريات جايگاهي است براي پرورش فكر و قلم و نيز مقدمه­اي است براي نزديكي آرا و عقايد. دوستان شما كه مجموعه­اي از متخصّصان و فرهيختگان در زمينه ‹‹ امامت و مهدويت›› هستند، علاوه بر پيماني كه با مولاي خود بسته­اند، با شما هم داستان شده­اند تا با تبادل انديشه و نظر: 1. خود را در معرض نقد و ارزيابي قرار دهند و آينه نظراتتان باشند. 2. از انديشه­هاي شما بزرگواران كمال استفاده را ببرند. 3. به پرسشهاي شما، پاسخ صحيح دهند. 4. به كمك شما از حريم مولاي خود دفاع كنند. 5. شانه به شانة شما ، به سوي آرمانشهر موعود قدم بردارند. ما آمده ايم براي اينكه «طرحي نو در اندازيم»؛ تا يار كه را خواهد و ميلش به كه باشد! يا مهدي ادركني پي نوشت: 1. مفاتيح الجنان، دعاي عهد. 2. يوسف / 8 . 🔶برای دیگران هم ارسال کنید ╭─-┅═ঊঈ🔶ঊঈ═┅-─╮ 🆔 @mahdaviyatfarhang❣ ╰─-┅═ঊঈ🔶ঊঈ═┅-─╯