🏴 سوگواری با طبیعت در روز بیست و یکم رمضان برای اینکه مردم قصد کنند که یک روز از سیصد و شصت و پنج روز سال را به کوه و دشت و چمنزار بروند و با شادابی و دلنوازی طبیعت خالق هستی نفسی تازه کنند و شکر گزار نعمت های الهی باشند، هیچ نیازی به اسطوره سازی نیست بلکه توصیه کتاب وحی است که در زمین سیر کنید و بنگرید چگونه قادر مطلق این طبیعت را چنین زیبا و با شکوه خلق کرده است و به یاد آخرت افتید: " قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ "( العنكبوت : ۲۰ ) و نیز بدانند و بفهمند که طبیعت با همه وجودش تسبیح گوی الله است: " يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ " ( الجمعة : ۱ ) طبیعتِ تسبیح گو در هر روز و شب چشم به عرش واسعه الله تعالی دوخته از انبساط آن گشوده می شود و از غضب و خشمش غمگین و عزادار می شود. چنانکه طبیعت در روز ولادت ولی خدا مفرح می گردد و در روز شهادت ولی خدا به عزا می نشیند. فرق نمی کند که این روز عزا با چه روزی از روزهای بنی آدم مصادف شود. پس، کمترین انتظار طبیعت از بنی آدم آن است که در روز عزا، همچون او حرمت بگذارند و به سوگ بنشینند. و به یقین بیست و یکم ماه رمضان، روز شهادت والاترین ولی خدا بعد رسول الله امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام، یکی از همان روزهایی است که طبیعت در ماتم و عزا است. روز طبیعت روز تکریم و احترام طبیعت است. التماس دعا ✍ داود مهدوی زادگان 👉 @mahdavizadegan