مهدی طاهری
نامدگان و رفتگان از دو کرانه زمان سوی تو می دوند هان ای تو همیشه در میان هر چه به گرد خویشتن می نگرم در این چمن آیینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشان