●اگر روزی شهدا، مانند اصحاب کهف از آرامگاه ابدی بیدارشوند و به شهرهایی برگردند که حدودا ۴۰سال پیش از آنجا به جبهه‌ها اعزام شدند و دیگر هیچوقت برنگشتند، با دیدن صحنه‌های زیر چه آرزویی می‌کنند؟ ●چادرهایی که افتادند ●روسری‌هایی که عقب رفتند ●سرهایی که بی رو سری شدند ●بدن‌هایی که برهنه شدند ●مردانی که بی‌غیرت شدند. ●زن‌هایی که بی عفت شدند ●سینه چاکانی که بی‌تفاوت شدند ●بی‌تفاوت‌هایی که ساکت شدند ●شکم هایی که از حرام پُر شدند ●بی دردهایی که مرفه شدند ●مرفهینی که بی درد شدند ●کاخهایی که بر گُرده مستضعفین بنا شدند ●شکمهایی که از حرام پر شدند ●مسئولینی که دنیاپرست شدند ●آقازاده‌هایی که منحرف شدند ●منحرفینی که وطن فروش شدند ●یقه بسته‌های ظاهرالصلاحی که با دشمن هم سفره شدند ●دو آتیشه هایی که طرفدار آمریکا شدند ●غرب رفته هایی که طرفدار غرب شدند ●همراهانی که از  قطار انقلاب پیاده شدند ●خط امامی هایی که از خط امام خارج شدند ●وصیت نامه‌هایی که فراموش شدند. ●ارزشهایی که عوض شدند ●عوضی هایی که ارزشمند شدند ●شعارهایی که کم رنگ شدند ●رزمندگانی که منزوی شدند ●پیش کسوتان جهاد و شهادت که در کوچه پس کوچه های زندگی فراموش شدند ●انقلابیونی که مطرود شدند ●و در یک کلام: امام و ولی‌فقیه که در میان مسئولانی منفعت‌طلب تنها و مظلوم شده‌است ●فکر می‌کنید شهدا با دیدن این صحنه‌ها چه می‌کنند؟ مانند اصحاب کهف آرزوی بازگشت به جایگاه ابدی می‌کنند؟ ●روزگار غریبی شده است.