محمد از اونهایی بود که وقتی دیدم احساس کردم سال‌هاست می‌شناسمش. به جانم می‌نشست حرف‌هاش. چون در افقی ژرف و الهی به زندگی می‌نگریست. برعکس بیشترمان محمد سوار بر دنیاست؛ نه دنیا سوار بر او. عکس: دیروز، سامرا، آخرین باری که شد بشینیم صحبت کنیم. بدرود برادرِ عزیزِ زنجانیِ من..‌.